Víkin mín Bolungarvík

 

Víkin mín Bolungarvík

 

Víkin mín fríða í fjallanna sölum

svo fögur við ólgandi haf.

Víkin sem skartar svo fallegum dölum

og drottinn af góðmennsku gaf.

Víkin sem vonir í brjóstunum vekur

mun vandlaga hlúa mér að

Víkin sem huga minn alfarið tekur

í hjarta mér ætíð á stað.

_

Víkin með Bólin í bernskunnar minni

og börnin sín stór jafnt sem smá.

Víkin hún heillar við nánari kynni

svo hugguleg þykir að sjá.

Víkin með Hólskirkju hátt upp á hólnum

þar leikur sitt hljómþýða lag.

Víkin sem klæðist æ fegursta kjólnum

og heilsar hvern einasta dag.

_

Víkin  með Ósvör og vermanninn mæta

svo máttug með manni og mús.

Víkin sem okkar svo glaðbeitt vil gæta

og gaf okkur landið svo fús.

Víkin við sjávarins staðföstu öldu

og sólroðann blika við tind.

Víkin sem vakir á haustkvöldi köldu

og kveður við sérhverja lind.

_

Víkin hún til allra bolvískra barna

þá syngur sinn hljómfagra söng.

Víkin sem garðinn sinn fékk hér til varna

og stolt bíður Óshlíðargöng.

Víkin sem bátanna brosandi gætir

og borubrött leiðir að strönd.

Víkin sem grösugar grundirnar vætir

er leiðandi lífshjálparhönd.