Sigga

 

Sigga

Lag: Nú liggur vel á mér

 

Hún unir sér alsæl langt upp í sveit

við Önundarfjörðinn á sælureit.

Í Tungu þar dvelur, dagana langa

Sigríður velur, að leita þar fanga.

Á gæðingum góðum ríður á fjöll

þar geysist hún glaðbeitt um víðan völl

á grösugum grundum, með kindum og hundum,

samt er ei sagan öll.

 

Í sveitinni gaman er, það sérhver maður sér

Þar stekkur hún sæl um grösuga grund

með Sigmundi hverja einustu stund.

 

Og heima hún stemmir bókhaldið af

þar nýtir það vit sem almættið gaf.

Við nánari kynni, oftast er gefið

að síkáti Simmi, taki í nefið.

Þó er hún ei með sorg eða sút

og staðföst á varir setur ei stút

og í þvottavél setur, sumar sem vetur

óhreinan tóbaksklút.

 

Í sveitinni gaman er, það sérhver maður sér

Þar stekkur hún sæl um grösuga grund

með Sigmundi hverja einustu stund.

 

Spilavist

Er bara rétt að minna á spilavistina sem haldin er í kvöld, föstudagskvöld. Spilafíklar setji sig í startholurnar. Þeir sem ekki kunna að spila rassinn úr buxunum stilla auðvita á stöð tvö og hlusta á Bubba Morthens leita að látúnsbarka í bandið sitt í Kjallaranum en fyrsti þátturinn er einnig í kvöld.

Nefndarkvennavísur

Hefð er fyrir því að syngja vísur um hverja nefndarkonu fyrir sig á þorrablótinu í Bolungarvík. Ég mun birta þær eina af annari hér á blogginu fyrir lesendur til að njóta. Margrét Ólafsdóttir á Geirastöðum ríður á vaðið í endalausum vísnabrögum sem ég orti um þessa kjarnorku kvensur sem voru með mér í nefndinni.

 

Magga

Lag: Það liggur svo makalaust ljómandi......

 

Svo sælleg úr Syðridal búkona ein

situr um skepnurnar teinrétt og bein.

þar búið hún vaktar í vöku og draum

og vafalaust fleiru hún gefur þar gaum.

Hæ dúllía.....

 

Víst hefur af hannyrðum gaman og gagn,

af prjónlesi framleiðir óhemjumagn.

Svo staðföst í Drymlu með formennsku fer

þar fýrug með prjónana unir hún sér.

Hæ dúllía..............

 

Hér póstinum dreifir um stræti og strönd

slíkt gerir hún ekki með hangandi hönd.

og rukkunarbréfin hún ber á þitt borð

án þess að segja eitt einasta orð.

Hæ dúllía...

 

Er Arnþór hér yfir sig námslöngun fékk

í skóla í Reykjavík óðara gekk.

Og námið á dögunum kláraði hann

nú situr hún uppi með sprenglærðan mann.

Hæ dúllia.............

Víkin mín

 

Lag: Ísland er land þitt/Magnús Þór Sigmundsson

Texti: Ragna Jóhanna Magnúsdóttir

 

Víkin mín fríða í fjallanna sölum

Víkin svo fögur við ólgandi haf.

Víkin sem skartar svo fallegum dölum

Víkin sem Drottinn af góðmennsku gaf.

Víkin sem vonir í brjóstunum vekur

Víkin mun vandlega hlúa mér að.

Víkin sem huga minn alfarið tekur

Víkin í hjarta mér ætíð á stað.

 

Víkin með Bólin í bernskunnar minni

Víkin með börnin sín stór jafnt sem smá.

Víkin sem heillar við nánari kynni

Víkin með Bakkavík, Mjöllnir og Gná.

Víkin með Hólskirkju hátt upp á hólnum

Víkin sem heilsar hvern einasta dag.

Víkin hún klæðist æ fegursta kjólnum

Víkin sem kunnugt er, á sér sitt lag.

 

Víkin með Ósvör og vermanninn mæta

Víkin svo máttug með manni og mús

Víkin sem okkar svo glaðbeitt vill gæta

Víkin hún gefur oss íþróttahús.

Víkin hér lokkandi sundlaug svo góða

Víkin þér rennibraut lætur í té

Víkin víst hefur margt upp á að bjóða

Víkin það greiðir af almanna fé.

 

Víkin sem bátanna brosandi gætir

Víkin þá borubrött leiðir að strönd

Víkin sem grösugar grundirnar vætir

Víkin er leiðandi lífshjálparhönd.

Víkin hún til allra bolvískra barna

Víkin þá syngur sinn hljómfagra söng

Víkin senn garðinn hún fær hér til varna

Víkin brátt fær langþráð Óshlíðargöng.

 

 

Bæjarbragur

 

Lag: Hagavagninn

 

Í tilefni af þessum tímamótum

svo töfrandi við syngjum lag.

Því hefð er fyrir því á þorrablótum

að flytja lítinn bæjarbrag.

Sem geymir alla gullmola um bæjarbúa

og gaman er að minnast á.

Sögusagnir flestar sem um bæinn fljúga

hér sannarlega heyra má.

 

Í sumar greip sig sólarpallaæði

og skjólveggirnir risu skjótt.

Þetta mátti sjá á stóru svæði

og smiðir unnu dag og nótt.

Í garði einum grösugum var brúað bilið

og komið fyrir göngubrú.

Nú enginn veit hvað Geiri gerir bak við þilið

við sína mætu ektafrú.

 

Í Bjarnabúð um himinbjartan daginn

broshýr kann að selja þér.

Þar Gunna Ásgeirs bíður þér í bæinn

vel þokkuð eins og vera ber.

Á hárstofunni sópar burtu gráu hárin,

í vinnu þykir eftirsótt.

Í Kjallaranum græðir gjarnan hjartasárin

er gengur yfir niðdimm nótt.

 

Hjá Stefaníu sáust tár á hvarmi

er húsið sitt hún yfirgaf.

En yfir því var ætíð mikill sjarmi

og útsýni hér út á haf.

Nú Stefanía nýtur sín á nýjum slóðum

það sérhver maður getur séð.

Í heita pottinn    hendist hún á degi góðum.

og Olgeir fær að fljóta með.

 

Eitt Ratsjárhúsið rogginn Ásgeir keypti

þar röskur varð að byggja við.

Við húsið ótal ranghala hann steypti

svo stækkað gæti heimilið.

Nú kotroskin þau hjónin út á Bökkum búa

þar sungin er sú bænagjörð,

að yfir Djúpið takist honum fljótt að brúa

svo styttra verð'i í Leirufjörð.

 

Hann þykir einn af landsins vænstu sonum,

sem finnast hér um víðan völl.

Hann vonir vakti hér hjá mörgum konum

því Vignir þykir sjarmatröll.

Og Katrín kappann klófesti á augabragði

nú konan þykir kampakát.

Og fljótlega í lítinn strákahnokkann lagði

nú rær ei lengur ein á bát.

 

Í Hólshreppi fór grjóthrunið að skríða

niður hlíðar allt um kring.

Og unun var á hljómfallið að hlýða

er ómaði um fjallahring.

Ef bæjarstjórinn bassann spilar fyrir yður,

og dimmur verður takturinn.

Þá handjárna þeir sveininn strax og sprauta niður,

lögreglan og læknirinn.

 

Í upphafi skal endinn ætíð skoða

og líta yfir liðna tíð.

Hann Baldur vildi breytingar hér boða

og fjölga hér í erg og gríð.

Í næsta bæ var kappinn ekki seinn að finna

sér fýruga og flotta frú.

Og segja má að hann sé maður orða sinna

því núna á hann barn og bú.

 

Þær samstíga úr bænum skildu flytja

og setjast að á danskri grund

Er Valrún fróma landsins vildi vitja

þá Ylfa Mist var í þann mund

að flytja aftur fagnandi á heimaslóðir

og leiðin heim var bein og greið.

Á krossgötum þær kvöddust segja menn hér fróðir

er mættust þær á miðri leið.

 

Af faraldri þær fregnir héðan flugu,

og fréttamiðlar gerðu skil.

Um lúsargrey sem blóðið ákaft sugu

úr mönnum svona af og til.

Hér skyndilega greip um sig sá ofsakláði

og varla var þar sjón að sjá

er lofthræddar hér lýsnar ei með réttu ráði

lögðust bæjarstjórann á.

 

Hún Þuríður var þjóðleg landnámskona

og þokkuð eins og vera ber.

Hún seiddi fisk til landsins fornu sona

og ríkjum vildi ráða hér.

Hún vaknaði til lífsins eftir langan dvala

og mörgum varð þá um og ó,

í snatri var hún send á ný til fjallasala

þar lagðist hún til svefns...og dó.

 

Þær konur sem af kunnáttu hér hafa

kafað oní hvers manns kopp

og utan af því eru ekki ekki skafa

telja tímabært að segja stopp,

því táp og fjör skal vera hér í þessu teiti

og taumlaus gleði nú við völd.

Með von að þessi fagnaður nú flestum veiti

fína skemmtun hér í kvöld.

 

Höf: Ragna Jóhanna Magnúsdóttir

 

Ræða formanns

Ágætu þorrablótsgestir.

Ég vil fyrir hönd okkar nefndarkvenna bjóða ykkur hjartanlega velkomin á þorrablótið í Bolungarvík árið 2008

Sá siður hefur haldist nær óslitið frá árinu 1944 að konur í Bolungarvík bjóði bónda sínum til blóts á fyrsta laugardegi i þorra. Hefð er fyrir því að konur mæti í íslenskum þjóðbúningum og karlar mæta í æ ríkara mæli í hátíðarbúningi og mikil reisn er yfir þorrablótsgestum. Þetta þorrablót er orðið vel þekkt um allt land fyrir þær sérstöku venjur sem á blótinu ríkja enda hefur að mestu verið haldið í þær hefðir sem settar voru í upphafi og því þykir blótið einstakt í sinni röð.

Nú er brotið blað í sögu þorrablótsins, en það hefur verið haldið frá árinu 1953 í Félagsheimili Bolungarvíkur. Án efa hefur mikill hátíðleiki svifið um sali þess nýja húss er þorrablótið var haldið þar í fyrsta sinn, þann 24 janúar fyrir fimmtíu og fimm árum, og trúlega hafa þær 40 krónur sem fengust í ágóða af þeirri skemmtun, þótt fjársjóður út af fyrir sig.

Núna í ár hefur íþróttahúsið Árbær hlotið þann heiður að hýsa þennan merka viðburð. Ástæðan er trúlega flestum kunn, en nú standa yfir alsherjar endurbætur á Félagsheimilinu og mikið kapp er lagt á að reisa það aftur til vegs og virðingar. Það hús var reist af miklum dugnaði og eljusemi bæjarbúa um miðja síðustu öld og hefur þjónað sínu hlutverki með ágætum.

Það þótti nokkuð ljóst í upphafi að það yrði krefjandi verkefni að flyta skemmtun sem þessa um set en jafnframt mátti telja öruggt að ný tækifæri myndu skapast sem varpað gætu framandi ævintýraljóma á skemmtunina. Jákvæðni og bjartsýni hefur einkennt alla vinnu sem tengst hefur þessu þorrablóti og allir þeir sem lagt hafa hönd á plóginn til að gera kvöldið sem veglegast hafa gert það af mikilli gleði og ánægju.

Sú bjartasta von sem býr í brjóstum Bolvíkinga þessa dagana umvefur sviðið hér í kvöld. Jarðgöngin sem eru lýsandi tákn fyrir þau framfaraskref sem Bolvíkingar eru að stíga um þessar mundir og klettabeltin sem hér falla að íþróttasölum, í stað fjallasala, vekja traust og trú á framtíð byggðarlagsins. Þessi jarðgöng sem verja nefndarkonur fyrir grjóthruni og skriðuföllum þurftu reyndar ekki að fara í úboð og þetta mannvirki kostar enga milljarða en uppbygging þess  leiddi saman fólk úr ólíkum áttum sem vann að því að gera gáttina að gullkistu Þuríðar sundafyllis greiðfæra og umhverfi þorrablótsins í Bolungarvík sem best úr garði.

Eins og venja er til á fagnaði sem þessum þykir við hæfi að brýna raddböndin í söng og mun Benedikt Sigurðsson stýra fjöldasöng undir stjörnubjörtum himni hér í kvöld. Eru blótsgestir hvattir til að taka vel undir með Benna og láta raddir sínar óma óhikað um salinn.

Þess ber þó að geta, að umfram allt er maður manns gaman og ekki er efast um það eina einustu stund af yfirfull trog af súrmat og öðru góðgæti í bland við guðaveigar og góða skapið muni skapa það andrúmloft sem við öll sækjumst eftir á þorrablótinu í Bolungarvík og sveipa það hátíðleika og ævintýraljóma.

Að endingu er það von okkar nefndarkvenna að þið getið átt skemmtilega kvöldstund með okkur og notið þess sem við höfum upp á að bjóða og segi ég þorrablótið í Bolungarvík árið 2008 sett og bíð ykkur að gjöra svo vel.

Litlir vinir

Ekki er hægt að segja annað en að bolvískar borkonur hafi slegið í gegn á þorrablótinu enda æði vígalegar í atgerfi öllu og útliti. Það þótti vel við hæfi í lokaatriðinu að leggja upp með það að þessar kjarnakerlingar, sem höfðu að geyma nefndarkonur innanklæða, tækju sig til og gripu í þar til gerða " bora" til að sprengja haftið á Þuríði sundafylli. Það gekk eins og smurt enda boruðum við allar í takt svo við náðum á leiðarenda að lokum. Þessir "borar" sem ég kýs að kalla "litlu vini" voru keyptir í virtri hjálpartækjabúð á höfuðborgarsvæðinu sem sérhæfir sig í tækjum og tólum til að lífga upp á ástarlíf landsmanna. Vertinn hafði reyndar beitt öllum sínum persónutöfrum símleiðis til að fá afslátt af herlegheitunum og fékkst 25% heildarafsláttur ef keypt væri rúmlegt tylft af þessum titrandi tólum sem veita unað og alsælu. Vertinn lagði þó ríka áherslu á það þessir töfrandi titrarar færu allir til kvenna búsettum í Vogum á Vatnsleysuströnd enda væri þar orðið æði fátt um fína drætti og karlpeningurinn þar vart gagnlegur til nokkurns brúks. Ekki gat ég fyrir nokkurn mun vakið athygli á því að þessir " litlu bræður" myndu enda í Bolungarvík og kasta þar með rýrð á karlmennsku okkar húsbænda enda engin ástæða til að gera lítið úr þeim. Ein nefndarkvenna var send út af örkinni til að nálgast þessa munaðarvöru í henni Reykjavík og kom hún klifjuð " litlum körlum" hingað vestur sem gerðu svo sannarlega sitt gagn á þorrablótinu í Bolungarvík í ár. Það skal ósagt látið hver framtíð þessara "litlu félaga" verður enda algjör óþarfi að ljóstra upp öllum leyndarmálum á blogginu.

Hér fylgir textinn "Bora göng" sem saminn var við lagið " Meira dót" sem hljómsveitin Buttercup gerði af stakri snilld. Á myndinni má sjá bolvískar valkyrkjur við gættina að gullkistu Þuríðar sundafyllis, tilbúnar í slaginn.

 

 

Við ætlum hér að bora göng, rosalega breið og löng

út úr bænum.

Hér fara kraftakellingar, sem setja sig í stellingar

í einum grænum.

 

Viðlag:

:Bora, bora göng, bora göng, undir Þuríði: x 3

bora, bora göng, bora göng.

 

Það verður mikil gleðifregn, þegar náum við í gegn

þá liggur leiðin,

beina leið í næsta bæ, vísast verður alltílæ

og greiðfær heiðin.

 

Viðlag:

 

Eins og bolvískar valkyrjur, haftið munum sprengja burt

við borum í takt, það mun ganga eins og smurt.

 

Viðlag:

 

Bora, bora............................................bora

 

Höf: Ragna Jóhanna Magnúsdóttir

Þorrablótið afstaðið

Þorrablótið er afstaðið og allt fór eins og til var ætlast. Ég er afar ánægð með hvernig til tókst og er í sæluvímu með viðtökurnar. Allt gekk eins og smurt og við stelpurnar í nefndinni vorum hreint æðislegar. Mikið var hlegið þegar við gerðum grín af hinum og þessum sem áttu skilið að rata inn á þessa kvöldskemmtun og ekki skemmdi sviðsmyndin fyrir sem umlukti sviðið. Hún var táknræn fyrir þá tíma sem Bolvíkingar eru að stefna inn í um þessar mundir og jarðgöngin , sem reyndar seinna breyttust í leggöng, sköpuðu ævintýraljóma sem gerði kvöldið einstakt og eftirminnilegt. Segjast verður alveg eins og er að úr mér er allur vindur eftir at undanfarna vikna en þessi tími er búin að vera einstaklega skemmtilegur og ég er strax farin að sakna samverustundanna með stelpunum. Á myndinni hér til hliðar má sjá hluta af nefndarkonum standa í einfaldri röð er blótsgestir gengu í hús. Fjölmargir karlmanna notuðu tækifærið og kysstu þessi föngulegu fljóð er þeir gengu í salinn og voru þeir uppnumdir það sem eftir var fyrir vikið. Ég læt fljóta með upphafslagið sem er af nýjasta diski Millanna og ber lagið heitið "Við elskum þig nú samt" og er þessi texti eftir mig.

 

Á samkomu í Víkinni, skal gleðin taka völd,

nú sælar höldum þjóðlegt Þorrablót.

Við bjóðum hingað körlunum og berum í þá mat

það þykir vera allra meina bót

að torga barmafullu trogi og leifa ekki rót.

 

Hangikjötið gómsæta og hupparnir í bland

hrútspungarnir bestir upp úr súr.

Hákarlinn svo ilmar vel og  harðfiskurinn með

himneskur er þessi matarkúr

sem borinn er á hvers manns borð, svo kasúldinn og klúr.

 

Já, nú saman erum hér,

skemmtilega kvöldstund viljum eiga hér með þér.

Því sameinaðar stöndum vér, það sérhver maður sér.

Við þorra núna blótum

og stundarinnar njótum,

gleymum öllum raunum nú og  lofum þetta blót.

Já, þetta blót.

 

Eftirréttur ef til vill í boði verður svo

ef þarf að fylla allt þitt allt magamál.

Drykkir nokkuð göróttir, gægjast hér og þar

og glettin syngjum saman, flest við skál

þá hljómar undurfögur sérhver bolvísk gæðasál.

 

Valsinn mun svo duna dátt við næturinnar stef

og dillandi við dönsum hér í kvöld.

Taumlaus reynist takturinn við hvert eitt spor og skref

og töfrandi í þjóðbúningafjöld.

Hér mun verða mikill glaumur þegar gleðin tekur völd

 

Já, nú saman erum hér,

skemmtilega kvöldstund viljum eiga hér með þér.

Því sameinaðir stöndum vér, það sérhver maður sér.

Við þorra núna blótum

og stundarinnar njótum,

gleymum öllum raunum nú og  lofum þetta blót.

Já, þetta blót.

 

Höf: Ragna Jóhanna Magnúsdóttir

 

Fyrsta æfing

Fyrsta æfing fór fram í íþróttahúsinu í kvöld. Hún gekk svona upp og ofan eins og við var að búast. Það eru vissulega viðbrigði að taka fyrsta rennsli á nýju sviði og söngatriði hljómuðu ekki eins og til var ætlast svona í fyrsta sinnið og leikatriði voru stundum alveg á skjön við áður ákveðna frasa. Vertinn hendir reyndar stefnulaust leikþáttum fram í dagsljósið sem gera taugar nefndarkvenna þandar til hins ýtrasta. Smá firðingur er farinn að búa um sig í maganum en þetta á allt eftir að fara vel. Innviðir íþróttahússins veltust um af hlátri þegar nefndarkonur reyndu af veikum mætti að halda lagi og leika af fingrum fram.

Harður húsbóndi

Jón Bjarni á afmæli í dag og hefur hann því bætt enn einu árinu í safnið sitt. Hann fær þó ekki tækifæri til að taka daginn rólega því þessi prýðispiltur var leiddur inn í hjónaband við harðan húsbónda fyrir margt löngu síðan og er því að vinna núna í dag í Einarshúsi. Núna liggur á að klára endurbætur í eldhúsinu í því krýna á íþróttamann ársins í Bolungarvík á morgun og allt þarf að vera klárt fyrir þann viðburð en veislan verður í húsinu.

Elsa og Lilja bökuðu afmælistertu fyrir pabba sinn enda var það nokkuð ljóst að mamman hefði ekki tíma fyrir slíkt. Á tertunni voru 47 kerti sem pabbi þeirra blés á í einu hendingskasti. Þótti honum ljúft og gott að líta upp úr vinnunni og fá kaffi og köku og gleðjast með heimilisfólkinu á afmælisdaginn.