Fyrsta hanagal

Verst er að tíminn skuli vera fugl sem flýgur svo hratt að vængjaþyturinn er vart merkjanlegur. Það væri trúlega til þess að æra óstöðugan að fara ofan í það sem á daga Vertsins í Víkinni hefur drifið undanfarið en nú skal stiklað á stóru í þeim efnum. Vænta má þess að fjöldinn allur af lesendum bloggsins bíði í ofvæni eftir tíðari fréttum af margnefndri og nú skal koma holskefla frétta sem engu máli skipta og hafa engan tilgang að neinu leiti nema kannski fyrir títtnefnda.

Enn og einu sinni er komið að hinni margrómuðu Kjallarakeppni sem haldin verður á föstudagskvöldið. Þar mun bráðgáfaður maður stíga á stokk og spyrja mann og annan spjörunum úr. Vertinn telur vænlegast að kynna sér ma. alfræðirit og náttúruvísindi því enginn annar en Björgvin Bjarnason mun kanna gáfnafar þeirra sem taka þátt í þessari margrómuðu spurningakeppni. Það er auðvitað ekki nokkur spurning að tilboð verða í gömlu kolageymslunni eitthvað frameftir kvöldi og tilhlýðilegt telst að geta þess að tveir kaldir og freyðandi kolamolar verða á verði eins úr gömlu kolageymslunni. Trúlega væri þó betra fyrir reksturinn að hafa einn kolamola á verði tveggja til að rétta af lélegt gengi krónunnar um þessar mundir og koma til móts við gengisfellingar undanfarið. Það mun þó ekki verða gripið til þess ráðs að svo stöddu. Þeir sem vilja vera spyrlar í þessari frábæru keppni eru beðnir að hafa samband við húsfrúna sem öllu ræður í húsi gleðinnar á netfangið [e-mail] eða hringja í þrjú stutt og þrjú löng, sem er beinn sími oftnefndrar.

Skemmst er frá því að segja að nýr sögumaður leysti Vertinn af nýverið og sagði sögu þeirra frumkvöðla sem í húsinu bjuggu. Einar Kristinn kann söguna ekki síður en margnefnd og stiklaði á stóru í lífshlaupi afa síns, Einars Guðfinnssonar, sem bjó í húsinu um árabil. Það er nokkuð nýnæmi í því að hlusta eitt augnablik og njóta þess að heyra einhvern sannan segja sögu hússins sem fær aðra til að hrífast með. Saga hússins skipar æ stærri sess í rekstrinum og oftar en ekki er Vertinn kölluð til í snarheitum til að fræða ferðamenn um það sem gerðist í þessu húsi harma og hamingju. Alltaf verður auðveldara og auðveldara að bera söguna á borð á ensku en í fyrstunni taldi margnefnd nóg að tala íslenskuna, bara nógu hátt, en nú slysast eitt og eitt orð út úr margnefndir á hreinræktaðri útlensku ef því er að skipta.

Í algjöru framhjáhlaupi er vert að geta þess að síkáti símamaðurinn frá Ísafirði sem í daglegu tali svona dags daglega dags er nefndur Denni mun mæta með gítarinn á laugardagskvöldið og spila og syngja gleðisöngva út í rauða nóttina. Herlegheitin hefjast um miðnættið og vænta má þess að bráðhuggulegir gangamenn mæti á svæði og heilli dömurnar upp úr skónum eða öfugt. Mælt er því með því að stefnan verði sett á Kjallarann því þar bíða ævintýrin þessa stundina og þar gerast hlutirnir. Það mun þó verða ljóst hverjum manni að Vertinn ber ekki ábyrgð ein og sér á því sem fram kann að fara í framhaldi af ótímabæru bráðlæti enda er 18 ára aldurstakmark inn á staðinn svo hver ber ábyrgð á sjálfum sér í hvívetna. Engar áhyggjur er þó að hafa af einu né neinu og tímabær stefnumót fara án efa fram hér og þar og allstaðar, enda er það nauðsyn hverjum manni að leita hlýju og aldrei hefur smá kelerí verið til trafala þegar svo ber undir.

Gaman er að geta þess að trúbadorar spretta upp í lange baner og vilja troða upp í Kjallaranum. Eru allir þeir sem halda lagi og kunna á gítar beðnir um að setja sig í samband við títtnefnda því stefnt er að því að bjóða upp á lifandi tónlist á laugardagskvöldum. Það fer þó allt eftir aðsókninni og þeim fjölda fólks sem mætir oneftir. Netfangið er eins og fyrr segir [e-mail] eða hnitið alfa, alfa rómeó á GPS staðsetningartækjum

Þeir sem ætla eingöngu að mæta og freistast til að ná dansi við Vertinn í Víkinni um helgina verða að leggja land undir fót og bruna á dansleik í Víðigerði í Húnavatnssýslunni. Þeir sem vilja komast á danskortið hjá títtnefndri geta haft samband á netfangið [e-mail] eða sent reykmerki úr hánorðri er haninn galar hið fyrsta hanagal í garðinum hjá Dóru Línu.

 

 

 

Jæja

Mikið lifandis skelfingar ósköp er rólegt yfir bloggsíðu Vertsins í Víkinni þessar stundirnar. Trúlega má kenna um annríki margnefndrar frekar en leti en stundum leitar hugurinn annað og tíminn flýgur og áður en varir er hann horfinn og fyrir bí. Höfuðborgin var heimsótt um helgina og það var svo margt að gerast þar að það hálfa væri heill hellingur og sögur af því koma kannski síðar. Enn meira fararsnið er víst á Vertinum því stefnan er tekin á Víðidalinn næstu helgi en þar eru stóðréttir. Þar mun einnig verða dansað við hljómfall hljómsveitarinnar Sixties sem leika mun fyrir dansi í Víðihlíð og þá verður sko fjör á fróni.

Hjartað mun þó slá í Einarshúsi eins og endranær enda sleppir það ekki úr takti þótt Vertinn bregði sér af bæ, vinnuhjúin sjá til þess. Kjallarakeppnin verður á sínum stað að vanda á föstudagskvöld og mun Björgvin Bjarnason spyrja fólk spjörunum úr. Leitað er logandi ljósi að trúbador til að skemmta á laugardagskvöldið og eru áhugasamir beðnir um að hafa samband hið fyrsta. Ný myndlistarsýning verður sett upp um helgina og þið fáið að heyra um hana síðar, svo glöggt má sjá  að allt er að gerast í húsinu.

Hádegisverðurinn hleðst upp á sig og enn bætist í hóp fastakúnna í föstu fæði sem er síður en svo fljótandi. Enn einn vinnustaður bæjarins mun nú fá snæðing í hádeginu sem gerir það að verkum að reksturinn dafnar enn frekar. Ljóst má telja að gengisvísitalan mun taka kipp í framhaldinu og gjaldeyrisviðskipti milli fyrirtækja og stofnana innanbæjar munu aukast til muna með tilkomu nýrra samninga um mat í hádeginu hvern virkan dag. Slakt gengi krónunnar setur auðvitað strik í reikninginn sérílagi ef gengið fer ekki að færast upp á við og krónan að styrkjast miðað er við japönsk jen. Þó verður að vonast til þess umfram allt að dollarinn nái í skottið á evrunni og komi til móts við íslensku krónuna til að koma jafnvægi á viðskipti milli landanna sem geyma sólina um jólaleitið. Vertinn stefnir á ferð til framandi landa á þeim tíma og leitar logandi ljósi að stað fyrir fjölskylduna þegar hátíð ljóss og friðar gengur í garð. Réttast væri auðvitað að fara til Betlehem og finna hinn eina og sanna frið og gista í fjárhúsinu en það er víst komið úr móð um þessar mundir svo friðurinn verður bara að búa hið innra í staðinn.

Vertinn er að jafnaði í þokkalegu jafnvægi og oftar en ekki nokkuð yfirveguð. Stekkur æ sjaldnar upp á nef sér og fær sjaldan ótímabær bræðiköst. Auðvitað er margnefnd með lífsmarki og lætur ekki troða sér um tær en hefur samt að geyma töluvert magn af innri ró sem er hverjum manni svo nauðsynleg að eiga. Það að skattyrðast út í fólk út af engu og elta ólar við mann og annan heyrir nánast sögunni til og sú einkennandi hegðun fyrir alkóhólista að kenna ætíð öðrum um misfarir sínar er á undanhaldi. Það eru reyndar margir sem kenna eilíflega öðrum um það sem aflaga fer í lífinu þó þeir séu ekki alkar og það er hægt að sjá og heyra víða.

Mér fannst það fráleitt þegar ég kom út af Vogi fyrir rétt tæpum tveimur árum síðan að það tæki mig tvö ár að verða aftur sú manneskja sem ég var áður en Bakkus náði yfirhöndinni. Mér fannst ég vera læknuð eftir veru mína á sjúkrastöðinni Vogi og ég ætlaði að fara að lifa mínu nýja lífi. Læknar og ráðgjafar á Vogi vita þó lengra en nef þeirra nær og það gerast kraftaverk á degi hverjum og ég er farin að hafa gaman af hlutum sem ég hafði ekki gert í mörg ár. Margt sem ég hafði áhuga á hafði einhvernvegin fjarað út og dáið hægt og bítandi án þess að ég tæki eftir því. Svona er Bakkus lævís og slóttugur. Það var því von að bros færðist um andlit heimilisfólksins míns er kanilsnúðar voru bakaðir á dögunum. Krakkarnir voru fullviss að ég hefði ekki bakað snúða í fimm ár og ég sem var alltaf að baka í eina tíð, en man þó greinilega hve ég tók út fyrir að þurfa að baka þá meðan ég var sem veikust. Ég man svo glöggt hve mörgum hlutum var erfitt að koma í framkvæmd á meðan sjúkdómurinn grasseraði sem mest og það var í raun óskýranlegt og vekur furðu mína hvernig þetta gat skeð án þess að ég yrði þess var. Senn eru liðin tvö ár og ég held svei mér þá að ég hafi aldrei notið lífsins eins og núna.

Eftir þessa smá hugleiðingu og opinberun þykir Vertinum tilhlýðilegt að halla sér og bjóða góða nótt

 

Á döfinni

Hægt er að segja það með sanni að fjörið mun standa áfram enn um sinn og stóra sviðið í Kjallaranum verður ekki autt nema fram að næstu helgi því Biggi Olgeirs hefur verið vélaður til að mæta með gítarinn og troða upp á laugardagskvöldið. Það verður auðvitað bráðskemmtilegt eins og ætíð þegar strákurinn mætir og vænta má þess að allir hysji upp um sig sparibuxurnar og fjölmenni í Kjallarann til að hlýða á tóna þessa frábæra tónlistarmanns.

Vertinn verður þó fjarri góðu gamni um helgina því Reykjavík kallar og togar títtnefnda til sín. Það verður auðvitað að heiðra höfuðborgina með nærveru sinni annað slagið enda eiga borgarbúar það skilið að virtar mektarmeyjar úr sjávarþorpum á landbyggðinni dúkki upp annað slagið. Tilefnið er hálfgert ættarmót hjá niðjum Selkotssystra sem eru ættbálkur sem telur ættkvísl skyldmenna og kvenna af sömu fjölskyldunni. Þessi ætt hefur þó blandast nokkuð vel ef marka má þann kynstofn Vertsins í Víkinni sem giftist inn í þessa ætt kotbænda frá Selkoti þó sumum þykji eflaust að margnefnd, sem tilheyrir hinni margfrægu Arnadalsætt, hafi tekið töluvert niður fyrir sig að tengjast Selkotssystraættinni tryggðarböndum. Það mun þó hafa gert útslagið og komið í veg fyrir innri blöndun og úrkynjun fjölskyldunnar, enda telur ættin prímafólk upp til hópa.

 

 

 

 

Gengin upp að hnjám

Segja má með sanni að Vertinn í Víkinni sé gengin upp að hnjám eftir annasama daga. Það er eins og við manninn mælt að einhverra hluta vegna þurfa allir að koma í Einarshús á sama tíma til að vísitera margnefnda og hennar fólk. Það vill til að ólseigt er í kerlu og mjaðmaliðir og hnjáliðir virðast standast álagið sem fylgir því að hlaupa upp og niður stiga og bugta sig og beygja fyrir gestum og gangandi. Málpípa Vertsins virðist einnig vera óstöðvandi því saga hússins fylgir gjarnan í kaupbæti yfir rjúkandi trakteringum og allir heillast með. Það getur þó verið strembið að vippa sér úr hlutverki eldabusku í hlutverk sögumanns og svo aftur í gervi innkaupastjóra, framkvæmdastjóra, markaðsstjóra og bara allt þar á milli. Öll hlutverkin eru svosem jafnskemmtileg og heilla viðkomandi upp úr skónum og einungis til þess fallin að sveipa lífið ævintýraljóma.

Eitt er þó hægt að segja með vissu að Vertinum leiðist ekki agnarög eina einustu mínútu því hver stund er undirlögð. Heimilishaldið á Hólastíg er fjörugt og margbreytilegt enda nokkuð margir í heimili svona dags daglega dags. Hið hefðbundna vísitölufjölskylda býr ekki í húsakynnum títtnefndrar um þessar mundir því auk blessaðra barnanna búa tengdabörn og tilvonandi tengdabörn, fósturbörn auk þess er stjúphundur til heimilis í þokkabót svo vísitalan er fokin út í veður og vind. Vertinn ætlar svo sannarlega að njóta þess að hafa allt þetta stórskemmtilega fólk í kringum sig á meðan það varir. Á myndinni hér fyrir ofan má sjá allar heimasæturnar í einum hnapp í Einarshúsi að aðstoða við kaffihlaðborð

Danstímar hjá Da líða hjá með ógnarhraða en dansað er í Einarshúsi einu sinni í viku. Þar hittast nokkrar skemmtilegar stelpur og dilla sér í æsilegum línudansi og öðrum hópdönsum hlátrasköll óma um húsið og tíminn líður á ljóshraða. Segja má með sanni að enginn klukkutími leið eins hratt í sl. viku og danstíminn með Da enda er frábærlega skemmtileg afþreying og þvílík og önnur eins skemmtun heillar Vertinn upp úr skónum. Það er þvílíkur lúxus að geta leyft sér að gera allt sem er svo skemmtilegt og heillandi.

Elías bæjarstjóri spurði fólk spjörunum úr á föstudagskvöldið í Kjallarakeppninni og var nokkuð góður spyrill enda er strákurinn bráðskarpur. Kjallarinn var kjaftfullur á keppninni og sjaldan hafa eins margir tekið þátt en bæjarstjórar virðast trekkja að á slíka viðburði enda hefur ætíð verið húsfyllir ef þeir mæta. Vertinn er víst orðin uppiskroppa með bæjarstjóra í augnablikinu svo kennarar þykja fýsilegur kostur til að vera í spyrlahlutverkinu í næstu keppni. Björgvin Bjarnason verður næsti spyrill og hægt er að lofa því að vissara er að vera vel með á nótunum þegar hann byrjar að reka garnirnar úr viðstöddum.

Skákmenn settu mikinn svip á helgina enda var Hraðskákmót Íslands haldið í Bolungarvík. Vertinn skákaði þó öllum og mátaði hægri vinstri enda snjöll í leikfléttum og brögðum af öllu tagi. Ceres sex réð úrslitum og sikileyjarvörnin brást ekki frekar en fyrri daginn og drottningin í Einarshúsi stóð af sér ógnir peða á taflborðinu. Riddarar stóðu svo keikir og biðu þess að fá að þóknast margnefndri og biskupinn hélt svo verndarhendi yfir samkomum helgarinnar og lét allt fara vel. Segjast verður þó alveg eins og er að söngrödd skáksnillinganna er ekkert í samræmi við skáksnilli þeirra því sjaldan hafa aðrir eins hræðisöngvar verið sungnir í karaoký og í Kjallaranum á laugardagskvöldið. Þetta var þó stórskemmtilegt kvöld í alla staði og allir skemmtu sér hið besta.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Shark-barinn

Ómur gesta Kjallarans fyllir gamla lagerinn sem brúkaður var fyrir verslunina í Einarshúsi í eina tíð. Allrahanda fólk dvelur í góðu yfirlæti yfir spjalli og tilheyrandi og kvöldið er notalegt. Tíminn tifar taumlaust áfram og hringiða lífsins líður hjá. Eins og sést hefur andakt hertekið téðan Vert og hugurinn fyllist skáldaanda gamalla hagmæltra hugumstóra íslenskra ljóðskálda. Vertinn situr yfirveguð í gömlu kolageymslunni og nýtir tíma til að skella inn einni bloggfærslu til að gefa lesendum glögga mynd af lífinu í Bolungarvík á þessum tíma. Rólegheit ríkja að þessu sinni þrátt fyrir að ABBA leiki undir rabbi þeirra sem sitja að spjalli upp við barinn. Allrahanda tungumál blandast ylhýra móðurmálinu og fósturlandsins freyja fagnar erlendum gestum, erlendum bráðmyndarlegum gestum sem eiga oftar en ekki bros sem engin stenst.

Kjallarinn er oftar en ekki nefndum Shark-barinn hjá þeim sem vinna að jarðgangagerðinni og virðist þessi nafnagift vera þekkt í Sviss að sögn þeirra sem koma þaðan. Sögur segja að fyrstu Svisslendingarnir sem komu hér fyrir margt löngu síðan hafa komið þeim bráðnauðsynlegu upplýsingum á framfæri í heimalandinu að barinn í bænum héti þessu nafni og stæði undir því í hvívetna.

Hákarlabarinn er því kominn til að vera og engin ástæða til annars en að gleðjast stórum yfir því

 

 

Spilavist í Einarshúsi

Nú geta spilafíklar tekið gleði sína því spilavistin hefur göngu sína á ný í kvöld kl. 21:00. Nokkuð ljóst má telja að því fleiri sem mæta, því meira gaman verður að spila með og verðlaunin verða veglegri fyrir vikið. Segjast verður alveg eins og er að gestir úr nágrannabyggðalögum voru ívið duglegri  að mæta á spilavistina sl. vetur en heimamennirnir sjálfir en vonandi sjá Bolvíkingar til þess að jafnvægi komist á þetta ójafnvægi svo allir sitji við sama borð og spili til sigurs. 

Á myndinni situr Þóranna og bíður þess að fá góð spil

Pétur og Einar í kvöld

Saga frumkvöðla heldur áfram og sýning verður í kvöld, fimmtudagskvöld kl. 20:00. Þeim tilmælum er beint til þeirra sem ekki hafa séð einleikinn ennþá að koma í kvöld ef þeir eiga einhver tök á því. Það er auðvitað ekki einleikið að allir skuli ekki þegar vera búnir að koma og berja þennan frábæra einleik augum sem slegið hefur í gegn.

Vertinn vill minna á að menningin er ekki bara hinu megin við lækinn...hún er líka hér...því grasið er hvergi grænna en einmitt í túninu heima.

Dansdrottningar Einarshúss

Hluti tilvonandi dansdrottninga Einarshúss samankomnar eftir fyrsta danstímann. 

Skemmst er frá því að segja að kvöldið var stórskemmtilegt og Vertinum er strax farið að hlakka til næsta tíma sem verður á miðvikudaginn kemur kl. 20:00.

Úr öskustónni

 

Verkið að hefjast

Búið að skræla múrhúðina utan af og verið að lyfta húsinu upp til að koma fyrir nýjum fótstykkjum í stað þeirra gömlu sem voru fúin

Byrjað að klæða í kjól og hvítt

Séð fyrir endann á upperð eins glæsilegasta húss hér vestra

 

 

 

Hópdans með Laddawan á miðvikudagskvöld

Bryddað verður upp á þeirri nýbreytni í Einarshúsi annan hvern miðvikudag (ef næg þátttaka fæst)að bjóða upp á hópdans með Laddawan. Þar telst upplagt að dansfimir einstaklingar mæti einir og sér eða sitt í hvoru lagi til að æfa línudansa og hipp hopp eða bara allra handa einstaklingsdansa sem hver og einn getur lært með auðveldum hætti. Konur geta mætt með körlum sínum eða skilið þá eftir heima og öfugt. Einstæðir, fráskyldir, harðgiftir, tvígiftir og ógiftir eru hvattir til að mæta og skiptir ekki máli hverra þjóðar viðkomandi dansarar eru því allir geta sameinast í dansinum. Samkvæmisdansar verða ekki í boði að svo stöddu enda ekki nægjanlegt pláss til að stíga skottís, vals eða ræl í salnum. Erótísku dansarnir verða heldur ekki dansaðir upp við súlurnar enda er slíkur dans illa séður og einungis til þess fallinn að fá flísar úr timbursúlunum sem bera húsið uppi hirst og her. Aðalatriðið er að hafa gaman af uppátækinu og hressa upp á kroppinn og liðka hann til í bland við skellihlátur. Á eftir er svo hægt að kaupa dýrindis Swiss-Mocca af Vertinum í Víkinni á spottprís.

Fyrsti danstíminn er á miðvikudagskvöldið 10 september kl. 20:00. Aðgangur er 500 krónur og lagt er til að ÞÚ lesandi góður mæti á svæðið