Alveg á haus

Sökum anna hef ég lítið geta látið vita af mér undanfarið og frá mörgu er að segja. Ekki er hægt að segja annað en að Einarshús hafi iðað af lífi undanfarna daga og Vertinn hefur verið á haus við að þjónusta mann og annan. Yfirleitt hef ég reglulega gaman af því að vinna með fólki og ég nýt mín í fjölmenni svo ekki er yfir neinu að kvarta.

Frystitogari varð að koma í höfn eitt góðviðriskvöldið í vikunni vegna bilunar og hafði viðdvöl í örfáa klukkutíma. Það voru þyrstir sjómenn sem fengu að setjast við eldinn í Kjallaranum það kvöldið og óskaplega þótti þeim sopinn góður. Í hverjum og einum drykk sem þeir fengu afgreiddan úr kolageymslunni fylgdi nokkur orðaforði og tel ég næsta víst að hátt í 500 orð hafi fylgt hverju glasi sem þeir drukku og þurfti Vertinn því að leggja vel við hlustir er þessir síkátu sjóarar mösuðu um alla heima og geyma og báru sín innstu leyndarmál á borð fyrir Vertinn í Víkinni. Ekki bætir úr skák að oft á tíðum virðist einhver móða færast yfir skilningarvit þeirra sem súpa mjöðinn af áfergju og konan á barnum verður alltaf fegurri og fegurri eftir því sem meiri vökvi er innbyrtur þegar lengra líður á kvöldið og oft á tíðum erum við barstelpurnar svo huggulegar í restina að það hálfa væri heill hellingur. Það sem gerði þetta kvöld svo yfirþyrmandi var að Vertinn var ein að vinna og engin önnur kona stödd í húsinu og fékk ég því alla athygli þessara eðalsveina óskipta , sem urðu síðla kvölds hinir mestu sómasveinar og töldu sig draumaprinsa hverrar stúlku. Þetta er lýsandi hegðunarmunstur fyrir þessa dýrategund sem nefnist í daglegu tali Homo Sapiens og virðist  haga sér með þessum hætti við slíkar aðstæður og oft er nokkuð forvitnilegt að fylgjast með þessu atferli dýranna úr fjarlægð, í þessu tilviki  fyrir innan barinn. Skipperinn hringdi þegar líða tók á kvöldið og skipsklukkan glumdi um malirnar og þessi "sjarmatröll" þustu allir með hraði niður í bát í einni hlykkjóttri halarófu og standa nú vaktina úti á ballarhafi og draga björg í bú.

Náttúrustofuþing var einnig að hluta til á minni könnu og aldeilis nóg var að sýsla í kringum það því eitthvað þurfti blessað fólkið að fá að borða og drekka meðan á dvöl þess stóð. Þarna voru samankomnir allskyns sérfræðingar héðan og þaðan af landinu sem telja sig vita manna mest um fugla, fjörur, skordýr og pöddur af öllum toga svo fátt eitt sé nefnt. Einstaka sérfræðingur að sunnan taldi það tiltölulega normalt, fyrst í stað, að drykkirnir á mínum bar ættu að vera á spottprís af því að Kjallarinn er ekki á höfuðborgarsvæðinu og tjáði sig fjálglega um mína viðskiptahætti. Hann fékk að launum stingandi augnaráð Vertsins í Víkinni og fylgdi það honum eftir ansi lengi og ég er ekki frá því að þær ísköldu augnagotur sem bárust í áttina til fyrrnefnds sérfræðings frá títtnefndum Vert hafi haft það að verkum að mannauminginn fraus og færðist hægt og bítandi í klakabrynju. Reyndar áttaði hann sig fljótt á því að framkoma hans var ekki til fyrirmyndar og kom fram af mikilli auðmýkt það sem eftir var sem gerði það að verkum að honum voru fyrirgefin mistökin og við skildum í góðu.

Ég skil ekki hvers vegna sumt fólk telur að veitingar á mínum stað eigi að vera ódýrari en á höfuðborgarsvæðinu. Ég borga upp á fimmaur það sama og veitingastaðir í Reykjavík borga í leyfisgjöld þrátt fyrir það að veltan sé hundraðfalt meiri þar. Ég borga sama í STEF gjöld og staðir af sömu stærðargráðu í Reykjavík og hvergi er slegið af í að rukka veitingarekstur í Einarshúsi, það er eitt sem víst er. Stundum segi ég að þessi leyfisgjöld eigi eftir að ganga að staðnum dauðum en það er auðvita sagt þegar illa árar og lítið er umleikis í húsinu sem er ekki um þessar mundir.

Tveir hagleikssmiðir vinna nú hörðum höndum við eldhúsið í Einarshúsi því allt er lagt í sölurnar að hægt verði að hafa jólahlaðborðin í nýjum sal í gömlu borðstofunni. Finnbogi Bjarna gengur nú vasklega til verks með Jóni Bjarna og vonandi tekst ætlunarverkið en þeir hafa viku til að klára eldhúsið. Vertinn fer reglulega og rekur á eftir hlutunum og fylgist með framvindu verksins og ekki er annað að sjá en að þessir vinnumenn standi sig vel og engin ástæða til að ætla annað en að allt standi klárt er gestir ganga inn um gleðinnar dyr í Einarshúsi er jólahlaðborðin byrja um mánaðarmótin.

Jónasardagskrá er í kvöld og undirbúningur fyrir það bíður handan við hornið. Spilavistin er svo að venju á föstudagskvöld og á  laugardagskvöldið verður mikið húllumhæ í Kjallaranum og þar stíga margir á stóra sviðið sem ég mun segja ykkur frá síðar.

Ég biða að heilsa - í bili

Athugasemdir

[Ester Rut Unnsteinsdóttir, 22.11.2007 kl. 16:16]

ég segi nú bara "takk fyrir mig" og verði þessum tuðara að góðu sem vill hafa verðin lægri hjá þér en hinum, hann hefur ábyggilega verið að austan :D

fékk góða gúllassúpu ásamt fleirum af þinginu, í hádegismat, og þó hluti henni hafi lent á borðinu þá rann hinn hlutinn ljúflega niður. Var ekki með neitt vesen enda missti ég af kvöldinu í Kjallaranum, það lá á í bæinn með seinni vél

- á það bara eftir ... og mun líklega ekki tuða yfir verðinu

[Ragna Jóhanna Magnúsdóttir , 22.11.2007 kl. 16:36]

Það var reglulega gaman að fá þig í heimsókn og ég vildi að þú hefðir getað stoppað lengur