Tími á blogg

Fyrst að títtnefnd gefur sér tíma til að setjast niður telst tilvalið að blogga um lífið og tilveruna og segja frá því helsta sem á dagana drífur. Helgin sem nú er að renna sitt skeið á enda hefur verið æði löng og ströng enda alsetin jólahlaðborðum og öðrum veisluhöldum. Vaktin getur verið löng þegar svo ber undir en vinnan skemmtileg og fjörug.

Á síðasta hlaðborði fyrir þessi jól, á laugardagskvöldið, ætlaði þakið hreinlega að rifna af Einarshúsi því stemningin var svo yfirdrifin. Söngurinn ómaði um nágrennið og Benni Sig tryllti bókstaflega mannskapinn og Hermann Ási sló ekki slöku við í undirleiknum. Þetta var frábærlega skemmtilegt allt saman.

Áfram hélt fjörið fram á rauða nóttina en Jómmi og Stjáni sáu um stuðið í Kjallaranum og það var gaman og skemmtilegt nýnæmi í því að hafa kránna opna en hún hefur verið lokuð undanfarið enda hefur aðsókn ekki verið til að hrópa húrra fyrir. Það verður jú að borga sig að halda úti þjónustunni, annars leggst hún af og það er staðreynd hversu andstyggilega það kann að hljóma.

Víðir Ben og Guðný Hildur lásu upp úr jólabókum í hádeginu á föstudaginn var og þar mættu nokkrir bókaunnendur. Sólveig Sigurðar mun lesa upp úr jólabók í hádeginu á næsta föstudag og Benni bróðir hennar ætlar að syngja jólalögin.

Prjónakaffið hefur verið að gera sig og aðsókn að spilavistinni hefur aukist heldur betur og því verður henni haldið áfram eftir áramótin. Vinningarnir glæsilegir og svo verður áfram en vænta má þess að aðeins þurfi að hækka aðgangseyrinn svona til að hafa fyrir vinningum enda hækkar allt þessa dagana sama hvað er.

Athygli er þó vakin á því að aðgangseyrinn að spilavistinni fer allur til kaupa á vinningum og er því ekki nýttur að neinu leyti til að greiða niður milljarðalán sem bankar hafa veitt vinum og velvildarmönnum undanfarin ár. Ekki króna af aðgangseyrinum fer heldur til að greiða afskriftir þessara sömu manna á milljörðum á milljarða ofan sem felldir eru niður með einu pennastriki fyrir vandamenn og besta vini aðal. Það er víst nóg sem títtnefnd og annað venjulegt fólk þarf að reiða út til að standa skil á skuldum fjárglæframanna hér á þessu landi og þeirra sem lifað hafa eins og greifar undanfarið ár fyrir peninga sem teknir hafa verið að láni í íslenskum bönkum fyrir veð í hinu og þessu sem er svo einskis virði nú.

Vertinn er bara hreinlega ekki nógu vel gefin til að skilja hvað gengur á í þessu þjóðfélagi og botnar hvorki upp né niður í þessu ástandi. það er því eins gott að reyna að þrauka og halda áfram að hlúa að sínu. "Gera það sem maður er góður í" hvað sem það er nú, og drattast áleiðis.

Kirkjukórinn átti þó hug og hjarta títtnefndrar og Gunnu vinnukonu í dag og snittur voru smurður og kökur bakaðar af miklum móð í tilefni aðventukvölds í Hólskirkju. Þar komu kirkjugestir fullir af heilögum anda til veislunnar og borð svignuðu undan kræsingum. Þar þurfti Vertinn ekki að breyta vatni í vín en bjó til eðalsúkkulaði úr mjólk og sírísu konsum og gerði það nokkuð vel og brauðið smakkaðist vel.

Það er þó nokkuð nýnæmi í því að koma heim og blogga ögn um ástandið og nokkuð gott bara fyrir svefninn að setja þessar línur á blað...

Jólahlaðborð í Einarshúsi

Jólahlaðborð í Einarshúsi

Laugardaginn 27. nóvember

Laugardaginn 4. desember - Jómmi og Stjáni stíga á stokk í Kjallaranum að borðhaldi loknu

                                                                                                                                                        

 

Tvö glæsileg jólahlaðborð verða haldin í húsi harma og hamingju  í Bolungarvík fyrir þessi jól.  Eru það SKG veitingar sem sjá um að hantéra dýrindiskrásir sem fá borð til að svigna undan guðdómlegum réttum. Benni Sig. og Hermann Ási leika og syngja jólalögin og tendra hinn eina sanna jólaanda og koma öllum í rétta jólaskapið. 

                                  Jólahlaðborðin hefjast kl. 20:00 verð 6.700,-                                  

Hægt er að fjölga hlaðborðum ef áhugi er fyrir hendi fyrir hópa. 

 

Borðapantanir í síma 456-7901 & 864-7901

                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                        

Meðmælin

Meðmælabréfið hefur verið geymt í fjársjóðssafninu í áratugi enda eitt af því sem skipti sköpum á sínum tíma. Meðmælin hafa reyndar reynst ágæt heilræði þó svo að Vertinn hafi kannski ekki farið eftir þeim öllum stundum í einu og öllu þá hefur verið gott að hafa þau að leiðarljósi. Minningin um dvölina í Bjarnabúð hjá Bensa og Hiddu hafa ætíð vakið upp góðar minningar og samskipti okkar einkennst af gagnkvæmri virðingu alla tíð. Nú er Bensi Bjarna allur og góður maður genginn.

Bolungarvík 22. des. 1984

Ragna Jóhanna Magnúsdóttir 7147-7029 til heimilis að Miðstræti 15 Bolungarvík hefur starfað við verzlun mína í rúmlega 2 ár, á árunum 1982/1984.

Hún hefur reynzt prýðileg samstarfs. Áreiðanleg og örugg í störfum.

Lipur, hugkvæm og snyrtileg í umgengni.

Geðgóð, kurteis, glaðlynd í viðmóti og gædd góðlátlegri kímnigáfu. ( Ætti ekki að reykja).

Benedikt Bjarnason

 

Prjónakvöldið er í kvöld

Tilhlýðilegt telst að minnast á prjónakvöldið sem verður í kvöld í Einarshúsi kl. 20:00. Þar verða prjónaðir lopasokkar og peysur í bland við barnafatnað og fleira. Eina sem gera þar er að koma með prjónana sína og garnið, uppskirftir að því sem viðkomandi vill prjóna og smá klink fyrir kaffi og meðþví.

Sýnishorn frá tónleikum Þrastar Jóhannessonar

 

Lítil ferðasaga - fjórði kafli

Þau voru stór sverðin sem Haraldur hárfagri skildi eftir sig í sínum síðasta bardaga um algjör yfirráð yfir Noregi. Þar með hafði hann unnið alla sem voru honum mótfallnir og gat því gengið frá sverðum sínum í eitt skiptið fyrir öll. Vertinn hefur erft makkann í beinan karllegg frá Haraldi "afa" hárfagra og lokkarnir hafa fylgt forfeðrunum frá ómunatíð þó svo að hárprýði þeirra sem þetta ritar sé með eindæmum. Háraldur og hans menn stungu sverðum þessum niður í nágrenni við Idu heimili og hafa ugglaust bara gleymt þeim þar....

Títtnefnd er þó ekkert sérlega lagin við að beita sverðum í bardögum líkt og forfaðirinn hárprúði enda er vel hægt að vinna orrustur án vopna

Lítil ferðasaga - þriðji kafli

Lilja fagnaði sextán ára afmælisdegi sínum í Noregi og norska heimasætan Signe bakaði stærðar afmælistertu fyrir Lilju í tilefni dagsins. Afmælissöngurinn var sunginn á báðum tungumálum og ekki var frítt við það að ómurinn hafi yfirgnæft galið í hananum...

sem galaði sem mest hann mátti til að samfagna með afmælisbarninu. 

Afmælisgestir biðu þess með mikilli þolinmæði að fá að bragða á góðgætinu sem borið var á borð í tilefni dagsins

kakan var merkt nafni afmælisbarnsins og aldri en lengst til hægri á myndinni má sjá Signe sem bakaði kökuna og skreytti svo myndarlega. Hún er yngst að þrem systrum en sú í miðið, Sólveig, er nú skiptinemi í Dóminíska lýðveldinu og fetar í fótspor systur sinnar hjá AFS.

Svo má auðvitað ekki gleyma körlunum, sem skemmtu sér stórvel við eldamennskuna.

 

Lítil ferðasaga - annar kafli

Það var einstaklega gaman að ganga um gamla bæinn í Stavangri eftir hellulögðum þröngum götunum og virða fyrir sér gamlan byggingastílinn. Borgin var reyndar í ró enda sofna Norðmenn snemma og vakna snemma að sama skapi öfugt við Íslendinga svona almennt.

 Brunnurinn þessi sem Lilja beygir sig yfir á myndinni hér neðar er staðsettur við forna götu og  hefur án efa svalað þorsta manna frá örófi alda

Ákveðið var að verja einum degi í göngu upp á Prekestolen sem er klettur í 620 metra hæð með þverhnípi niður í Lysefjorden. Leiðina þangað þurfti að hefja á ferð með ferju og þaðan var keyrt upp að fjallinu sem hýsir klettinn.

Þarna má sjá hvernig veðrið lék við ferðalangana á leiðinni með ferjunni út Stavangerfjörðinn.

Þarna má sjá hópinn leggja í hann upp á Prekestolen en sú ganga tók á en var vel þess virði þegar upp var staðið. 

Þarna var áð í eitt sinni en gangan upp á klettinn er talin í nokkrum áföngum. Þrír brattir kaflar með urð og grjót upp í mót eru nokkuð erfiðir en þó ekki óyfirstíganlegir. Það mun hafa bjargað títtnefndri að hafa gengið upp á Óshyrnu fyrir margt löngu síðan og þar með öðlast þrótt og þor til að fara alla leið upp á topp.

Þarna má sjá Andra standa glaðbeittan við sprungu upp í Prekestolen

Vertinn þurfti reyndar að glíma við hjartsláttartruflanir og ofsahræðslu, aðsvif og taugatitring en lét sig samt hafa það og fór alla leið.

Upplifunin var stórkostleg enda veðrið eins og best var á kosið. Títtnefnd hefur þá lokið við þá göngu og stefnir ótrauð áfram í ferðalagi lífsins upp fjallatinda og yfir klettasprungur.

 

 

 

 

 

Lítil ferðasaga - fyrsti kafli

Tilhlýðilegt telst nú að segja frá ferðalagi Vertsins í Víkinni og hennar skylduliðs til frænda vorra í Noregi nýverið. Þar var dvalið á heimili Idu, sem var skiptinemi og í fóstri hjá títtnefndri um tíma, og þar var notið gestrisni hennar fólks sem tók á móti títtnefndri með miklum höfðingsskap. Heimili Idu er út í sveit þó stutt sé í stórborg en hún býr í Randaberg sem er skammt frá Stavangri og í grenndinni galaði haninn sem vakti Vertinn í býtið að morgni og í næstu görðum jarmaði sauðféð á beit og svínið sást tilsýndar þegar það átti við. 

Verið er að reka endahnútinn á endurbætur á íbúðarhúsinu sem er allt að verða hið glæsilegasta. Það rúmaði alla fjölskyldu títtnefndrar með glans.

Spenningurinn eftir Vertinum var svo mikill að himnarnir hreinlega rifnuðu og það rigndi jafnmikið einn daginn og gert hafði í Noregi undanfarin fimm ár og vegir lokuðust og jarðgöng tepptust. Svo skein sólin svo glatt að annað eins hafði varla gert í mannaminnum og þá skein hún bæði á rangláta og réttláta, annað var ekki hægt. Þá var farið út í garðinn og öll eplin týnd af eplatrénu og síðan var farið með þau í eplapressuna. Úr þeim fengust 52 lítrar að þeim heimsins besta eplasafa sem hugsast getur og Vertinn, sem alla jafna drekkur ekki eplasafa, hreinlega hefði getað drekkt sér í honum þar ytra, svo góður var hann á bragðið.  Skógurinn beið svo hljóður eftir að hersingin kæmi til að tína sveppi og þar þurfti að sæta lagni við að týna ekki þá sveppi sem væru óætir. Sveppirnir sem týndir voru í körfuna voru síðan steiktir með beikoni í rjómasósu þegar heim var komið og brögðuðust þeir hreint guðdómlega. 

Þórunn sá frosk í fyrsta sinn á ævinni í skóginum en lagði ekki í að reka honum rembingskoss 

enda er hún búin að næla sér í prins nú þegar en á myndinni hér ofar má sjá Andra glaðbeittan með systrum sínum í skógarferð.

Þarna stendur hersingin við gamla lest á lestarstöðinni í Stafangri en þarna var ferðinni heitið til Sirivåg til að skoða gamlar hernaðarmynjar frá stríðsárunum og njóta lífsins.

Þarna má sjá krakkana í lestinni á leiðinni.

Þarna er verið að hefja ferð inn göng sem liggja þvers og kruss um klappirnar í fjallinu í Sirivåg en þjóðverjar létu rússneska fanga höggva þau út á stríðsárunum. Þarna voru neðanjarðarbyrgi þýskra hermanna með allskyns gægjugötum og fallbyssuhreiðrum. Það hefði nú ekki verið ónýtt að fá viðlíka vinnuafl og Rússana til að grafa göng sem liggja frá Einarshúsi í fjárhirslur sparisjóðsins en án efa hefði það ekki þótt Vertinum til tekna og vænta má þess að sú er þetta ritar hefði lent í tukthúsinu fyrir athæfið enda veitir sparisjóðnum trúlega ekki af þeim aurum sem enn eru í peningaskápnum.

Þarna má sjá Andra virða fyrir sér eitt hernaðarbyrgið 

og þarna er Andri kominn inn í byrgið eftir allskyns krókaleiðum og Pål, pabbi Idu, situr makindalega fyrir utan og sleikir sólskinið.

og þarna eru allir í mesta bróðerni í einu af hernaðarbyrginu því enginn háir stríð í þessum hópi enda friðsælt fólk með afbrigðum.

svo var farið niður á strönd

og sest á kaffihús í Stavangri

sest við gosbrunninn á torginu í Stavangri svona rétt til að hvíla sig

og svo var hoppað í gamla bænum eins og enginn væri morgundagurinn

 

 

 

Myndir frá forsetaheimsókn

Vertinum þykir tilhlýðilegt að birta fyrir ásjónu lesenda myndir sem teknar voru í forsetaheimsókninni hér nýlega en þá notaði Ólafur Ragnar tækifærið þegar hann kom til að snæða í Einarshúsi til að vera viðstaddur opnun Bolungarvíkurganga. Forsetinn fær ekki tækifæri svona dags daglega dags að fá að koma í þetta merka hús sorgar og gleði svo vænta má þess að honum hafa þótt það merkilegt nokk og trúlega hefur honum töluvert þótt til koma. Það var Halldór Sveinbjörnsson ljósmyndari hjá Bæjarins besta sem tók myndirnar sem birtar verða af þessari heimsókn hér á blogginu en innan um má sjá helstu ráðmenn þjóðarinnar og þótt víðar væri leitað. Vertinn ræður þó flestu innan veggja hússins og þó að engin mynd af títtnefndri leynist í þessu myndasafni kemur það ekki að sök í þessu sambandi. Forsetabíllinn sómir sér vel fyrir framan húsið eins og sjá má á myndinni og halda mætti að honum hefði lagt þar frá ómunatíð.

 Þarna má sjá þríeyki ráðherra, þingmanna og forseta metta eftir góðan málsverð.

Fleiri myndir má sjá á myndasafninu hér vinstra megin á síðunni