Kjallarinn kjaftfullur

Það var eins og við var að búast að kjaftfullt var í Kjallaranum í nótt og stemningin afar góð. Trylltir dansar voru stignir á gólfinu við stóra sviðið að vanda þegar kvöldið var í hámarki og allir skemmtu sér hið besta. Auðvitað má segja það fullum fetum að furðu vekur hve mannmargt er í Kjallaranum um þetta leyti árs en risandi gleði fylgir hækkandi sól og bjart er því framundan hjá Vertinum í Víkinni. Gestir frá nágrannabyggðarlögum eru tíðir gestir og það er vel til fundið að leggja leið sína í hús sorgar og gleði á kvöldum sem þessum. Jómmi og Stjáni héldu dampi kvöldið út í gegn og Stjáni fékk bæði reyk og pissupási amk einu sinni sem þykir nokkuð gott ef miðað er við aldur og fyrri störf. Það telst þó til reyndar til tekna að hafa samkvæmisblöðru á kvöldum sem þessum enda lítill sem enginn tími til að tæma blöðruna í miðju lagi hvað þá þegar dillandi dansbossar vilja ekki hætta að dansa við fjörugt lag. Hverjum manni er það ljóst að það iðandi líf sem í húsinu er helgi eftir helgi lyftir bæjarfélaginu á hærra stall enda væri fremur rólegt yfri staðnum ef ekki væri Einarshúsið. Það er líka sem húsið hrífist með gleðskapnum því augljóst má finna fyrir daðurslegum og töfrandi tilburðum húss sorgar og gleði enda er andardrátturinn ör og hjartslátturinn dillandi og í takt við dansinn og taktfastan hljóm þeirra sem spila á stóra sviðinu.