Upphefð

Það var svosem eins og við mátti búast að Þorrablótið í Bolungarvík stóð alveg undir nafni nú eins og endranær. Vertinn í Víkinni fékk sína útreið eins og flestir þeir sem eru eitthvað áberandi í bæjarfélaginu og var höfð að háð og spotti og hædd sundur og saman. Múnderingin á þeirri sem lék téðan Vert var alveg til fyrirmyndar, makkinn rauðbrúnn, síður og krullinn og pilsið stutt og skórnir háhælaðir og minntu nokkuð á þá sem þetta ritar. Margnefnd var í óða önn að reyna að laða gangamenn í Kjallarann í atriðiðnu og Guðlaug og Gunna hlustuðu í andagt á hugmyndir Vertsins í þá veru að fjölga gestum. Að endingu var brugðið á það ráð að senda út af örkinni léttklæddar yngismeyjar á vegum títtnefndrar til að fá slóvenska sveina úr jarðgöngunum til fylgilags og virtist það ganga nokkuð vel. Kom það glögglega fram að þessar léttklæddur dömur hafi farið ríðandi til veiðanna með það eitt að markmiði að snara vesalings menninga í snurvoð og væntanlega veita þeim unað á alla lund. Þess ber þó að geta að í raunveruleikanum ganga kaupinn ekki þannig fyrir sig á barnum þrátt fyrir að bardömurnar virðist hinar fríðustu þegar víman tekur völd og villir sýn viðstaddra. Reyndar reyna þær að svala þorsta gesta eins og þeim frekast er unnt en láta aðra um að svala öðrum fýsnum. Það segir sig sjálft að ef einhver hefur áhuga á að gera heilan leikþátt um vesælan Vert eins og hér um ræðir sem má ekki vamm sitt vita, hlýtur viðkomandi að vera að gera eitthvað af viti. Þar sem títtnefnd hefur reynt eftir fremsta megni að halda sig til hlés í bæjarfélaginu (eða þannig) og haft sig lítið sem ekkert í frammi (eða hitt þó heldur) kemur þetta náttúrulega alls ekkert á óvart og alsendis viðbúið að slíkt gæti gerst.

Gangamunninn sem Vertinn og hennar skyldulið lét smíða í fyrra var notaður aftur í ár til að umkringja sviðið enda frábær leiktjöld sem eiga enn vel við og sköpuðu sama andrúmsloftið og þá.  Á þorrablótinu í fyrra var Hrólfur Vagnsson undir, yfir og allt um kring og sá um hljóð, útsetningu og undirleik og kom skemmtuninni til hlustenda algjörlega óaðfinnanlega enda fagmaður á ferð. Óhætt að hrósa þeim sem vinna vel enda telur Vertinn sig hafa verið lánsama að hafa haft aðgang að honum í fyrra. Þetta þó sagt að öllum öðrum ólöstuðum því allir reyndu að gera sitt besta eins og endranær á þorrablótinu í Bolungarvík og þakka ber frábærum bolvískum konum og þeirra aðstoðarfólki fyrir þeirra framlag til menningar á staðnum.

Frá sjónarhóli óvirka alkans, í þessu tilviki Vertsins í Víkinni, er nokkuð erfitt að sitja skemmtun sem þessa því það var auðvitað stór partur af prógramminu að hella sig pínulítið fulla og finna á sér og geta sleppt fram af sér beislinu á þorrablótum í eina tíð.  Vertinum líður þess vegna ótrúlega vel fyrir  "innan" barinn því þá er ætíð hægt að hafa eitthvað fyrir stafni og hafa eitthvað markmið enda er þá eitthvað "point" í gangi, blanda drykki, þurrka af, raða í hillur og snatta eitt og annað í bland við kjaftagang við kúnnann. Núna á þorrablótinu var Vertinn reyndar það heppin að geta verið á sveimi um salinn og tekið myndir í gríð og erg sem birtast á Víkara innan tíðar. Það breytist óhjákvæmilega eitt og annað  í kjölfarið á því að fara á snúruna og láta hengja sig til þerris og þetta er bara eitt af því. Sumir geta aldrei verið innan um fólk sem drekkur áfengi og draga sig út úr öllu slíku en margnefnd getur hæglega unnið með fólk sem slíkt gerir, sem betur fer enda væri slagbrandurinn kominn fyrir Kjallaradyrnar ef svo væri ekki. Ekki ber svo að líta á að þetta sé einhver akkilesarhæll en samt staðreynd útaf fyrir sig.

Kjallarakeppnin

Gestir Kjallarakeppni urðu að vera vel að sér í íslenska þjóðsöngnum auk þess að vita eitt og annað um hitt og þetta á Kjallarakeppninni á föstudagskvöld. Skemmst er frá því að segja að húsfyllir var á keppninni og enn meira gaman fyrir vikið. Setið var á öllum borðum og meira til og stemningin stórgóð. Segjast verður alveg eins og er að það má furðu sæta hve margir mættu á keppnina ef miðað er við mannfjölda þjóðarinnar og árstíma um þetta leiti enda virðast heimamenn og sveitungar úr nágrannabyggðarlögum miklu fleiri en í fyrstu var talið.

 

Hagbarður trekkti vel á Kjallarakeppnina og nú er að bara að vona að fólk fjölmenni þegar sigurvegarar kvöldsins,þær systur Kristín Teódóra læknir og Systa, systir hennar spyrja fólk spjörunum úr eftir tæpar tvær vikur. Vertinn lagði til að allir þeir sem kæmu á heilsugæslustöðina til læknishjálpar fram að næstu keppni ættu skilyrðislaust að fá uppáskrifað résept þess efnis að mæta á Kjallarakeppnina og taka þátt í skemmtilegum leik og fá í leiðinni örlítið betra geð og kannski eitt og eitt bros í kaupbæti og fara síðan heim stálhress á sál og líkama. Lýður læknir skaut eitt sinn fram þeirri staðreynd að þegar þorpskráin væri full af fólki í góðum gír að skemmta sér, þá væri hægt að vera öruggur um það að að bæjarbúar væru hraustir og hressir upp til hópa.

Þess ber að geta að enn einu myndasafni hefur verið bætt við flóru mynda á síðunni frá kvöldinu og lesendur eru beðnir að líta á myndirnar og setja sig í gírinn fyrir næstu keppni