Lúin

Vertinn í Víkinni er lúin enda búin að standa vaktina teinrétt alla helgina og hvergi slá af. Hver veislan á fætur annarri hefur verið hrist fram úr erminni og rúllað upp eins og ekkert sé og allt tekist með afbrigðum vel. Ber að þakka hversu vel tókst til því einstaka starfsfólki sem Vertinn hefur á að skipa enda er valin kona í hverju rúmi en þessar konur vinna saman sem ein. Allar þekkja sín hlutverk og vita upp á hár hvað skal gera í það og það skiptið. Það að geta verið einn hlekkur í slíku teymi þrautþjálfaðra vinnuhjúa í Einarshúsi eru forréttindi. Jólahlaðborðið á laugardaginn gekk einstaklega vel en þetta er fyrsta slíka hlaðborðið sem títtnefnd og hennar skyldulið framreiðir og útbýr af kostgæfni og af eigin rammleik að mestu. Þegar öllu er á botninn hvolft þá virðast meistarakokkar vera í öllum hlutverkum í eldhúsi Einarshúss og takast bara nokkuð vel upp svo títtnefnd taki ekki sterkara til orða en það.

Góður rómur var gerður að matnum og ráðherra sjávarútvegs og landbúnaðarmála sagði matinn vera " ógeðslega góðan" og varla lýgur hann slíku í heyrenda hljóði. Guðbjörg Stefanía Hafþórsdóttir fór á kostum eins og við var að búast og skilaði sínu hlutverki afar vel. Hafþór Gunnarsson pabbi hennar var veislustjóri til vara og gerði stormandi lukku en hann sagði dagsannar lygasögur af mönnum fyrr og nú sem voru allar fyrir ofan mitti eða þar um bil. Fjölmargir sögðu sögur og mikil gleði ríkti meðal veislugesta. Einarshús var líka hamingjusamt enda líkar því lífið þegar margir gleðjast saman í húsinu. Benni Sig tók lagið á nikkuna og gítarinn og hélt uppi þrumandi stemningu um kvöldið. Vertinn hefði auðvitað viljað ættleiða hann allt kvöldið en hann er vinsæll og varð að vera á mörgum stöðum í einu. Benni fikraði sig niður í Kjallarann þegar líða tók á og þar hélt fjörið áfram fram eftir nóttu. Til að toppa kvöldið tókst Vertinum að ná nokkrum dönsum í restina þegar búið var að ganga frá eftir herlegheitin á efri hæðinni og þá var stiginn steppdans í hringdans og svo öfugt. Þá gerðist það um það leiti sem klukkan sló í þrjú að úthaldið var búið og brunað var beint í bólið.

Títtnefnd varð að gera klárt fyrir kaffihóp sem átti pantaðar trakteringar á sunnudaginn og varð því að halda oneftir um leið og augun opnuðust.  Það skipti engum togum að það gekk vel eins og við er að búast og Einarshús gladdist enn meira.

Hólskirkja hafði síðan boðið til helgistundar á hólnum um kvöldið í tilefni af 100 ára afmælis kirkjunnar og taka þurfti myndir fyrir kirkjunnar menn. Margnefnd gaf sig að sjálfsögðu í það enda hafði Baldur tekið myndir í messu fyrr um daginn svo nú komið að títtnefndri að smella af sem aldrei fyrr. Kirkjugestir brostu kankvíslega í myndavélina en létu sér fátt um finnast er ljósmyndarinn myndaði í gríð og erg og festi andartakið á filmu. Hugvekjan sem flutt var um kvöldið var öll handskrifuð og það verkefni beið er heim var komið að pikka hana inn og birta hana á www.vikari.is og það tókst og gekk eins og til var ætlast.