Hárið

Góð spretta er í hárinu á Vertinum í Víkinni og lokkarnir leika sér við toppstykkið sem aldrei fyrr. Þykktin á hárinu gerir það reyndar að verkum að töluverð þyngsli eru fólgin í öllum þessu hárfargani  og oft á tíðum strekkist  á höfuðleðrinu með þeim afleiðingum að nokkuð strembið er að halda andlitinu í réttum skorðum. Augun virðast uppglennt og augabrýrnar á miðju enni svo ekki sé talað um brosið á andliti áðurnefndrar sem glennist út í báðar áttir ef strekkingsvindur feykir hárinu til. Eyrum hallast utar en ella svo erfiðlega gengur að halda gleraugunum á nefinu og heyrnin skerðist að sama skapi.

Allt þetta er auðvitað orðum aukið eins og gefur að skilja en verkjatöflu var þó sporðrennt í kvöld til að stilla kvalirnar sem sest höfðu að í höfðinu vegna hársins sem vex svo tryllt, villt og galið út úr hausum á téðum Vert. Þetta er auðvitað hróplegt óréttlæti gagnvart þeim, sem hafa varla stingandi strá á hausnum og glíma við skallabletti hér og þar og lítinn, lélegan eða jafnvel engan hárvöxt. Títtnefnd þarf þó ekki að hafa áhyggjur af slíku en ofvöxtur af þessu tagi ,sem virðist einkenna sprettuna hjá títtnefndri, virðist leiða af sér verki í höfuðleðrinu endrum og sinnum en þó sjaldnar en ætla má.

Ekki er frítt við það að það hljómi undarlega að vera illt í " hárinu" og hvað þá að þurfa að taka verkjastillandi lyf við ástandinu en ekki vill Vertinn þó skerða eitt einasta hár á höfði sínu þrátt fyrir þær þrautir sem fylgja því að bera makkann daginn út og daginn inn. Stefnt er að því að láta hárið spretta aðeins meira svo hægt sé að væla yfir ástandinu þegar annað umræðuefni þrýtur og fátt hægt að skrifa með viti í bloggheimum