Um hánótt

Vertinn situr ein í næturhúminu og vesenast. Nóttin er yndisleg og veðrið er fallegt. Hægt er með góðu móti að fara út á kjólnum og vindurinn stendur kyrr og blæs ekki einu sinni ofan í hálsmálið á viðkomandi. Sumarnóttin er engu lík og húsið andar svo hljótt enda allir sofnaðir en hughrif nætursólar halda vöku fyrir téðum Vert.

Ljósmyndaáhuginn orðinn nokkuð yfirgengilegur vegna nýju myndavélarinnar sem keypt var ljósmyndaranum til handa. Allt skal gert með trompi enda er það einkenni óvirkra alka að gera allt með stæl. Vertinn er hoppandi og skoppandi um móa og mela leitandi að efni til að festa á filmu og stundum ratar augnablikið inn á minnið í nýju Lumix vélina. Hægt er að taka mynd af öllu mögulegu en misjafnt hve vel það sómir sér í mynd og stundum er vandi að setja hlutina í rétt samhengi til að það líti út fyrir að vera vitrænt. Ljósmyndasíðan mín fæddist í dag með aðstoð Auðar og hægt er með auðveldum hætti að finna hana hér til hliðar á síðunni og fylgjast með nýjustu myndunum sem koma vonandi jafnt og þétt í framtíðinni. Heimasíða Einarshússins fékk einnig sess á bloggsíðunni og tilvalið að fylgjast með því sem sett er á hana í tíma og ótíma.

Vertinn sinnti einnig fanggæslustörfum um hríð og aðstoðaði vermanninn í Ósvör eitt augnablik eða rétt á meðan mynd var smellt af stelpunni með vermanninum í skinnklæðunum. Það er sko ekki amalegt að fá að leika hlutverk af þessu tagi í tilverunni og ótrúlegt en satt þá virðist Vertinn í Víkinni leika öll aðalhlutverkin í skemmtilegasta leikriti lífsins.