Fyrsta hoppið

Máfarnir á kampinum litu Vertinn í Víkinni stórum augum er hún liðaðist um himinhvolfin í dag á trampólíninu sem komið er á sinn stað í garðinum. Flugumferð raskaðist þó ekki svo neinu nemi þrátt fyrir að gusturinn væri töluverður frá téðum Vert og vargurinn liti í forundran á títtnefnda er hann leitaði ætis við sjávarsíðuna. Háloftavindar tóku því fagnandi að fyrrnefnd væri farin að hoppa á ný og tel ég næsta víst að nágrannar gleðjist efa yfir því að ég skuli geta fylgst náið með öllu því sem fram fer í nærliggjandi görðum. Trampólínhopp eru eitt það skemmtilegasta sem ég tek mér fyrir hendur og er stórgóð hreyfing í alla staði svo er það líka svo einstaklega skemmtilegt. Það er eins og það losni um hláturtaugarnar samhliða þessum prýðilegu grindarbotnsæfingum í taumlausu hoppi og híi. Því fleiri sem hoppa í senn, því meira gaman og fjörið magnast stig af stigi eftir því sem hærra er hoppað hverju sinni.

Eins og fyrr segir trufluðu glæsileg heljarstökk Vertsins á trampólíninu ekki umferð flugvéla í grenndinni og Andri og Þórunn lentu á hárréttum tíma á flugvellinum á Ísafirði seinnipartinn. Öll börnin eru því komin heim í heiðardalinn og mikil gleði ríkir hjá Vertinum og ánægja með að hafa allan barnahópinn sinn í nálægð. Á föstudaginn mætir húsbóndinn með hundinn og tengdaforeldrarnir einnig og í framhaldinu dúkka upp hinir og þessir fjölskyldumeðlimir sem ætla að heiðra tilvonandi fermingarbarn á hvítasunnudag. Heimtur eru góðar í fermingu Lilju og oftnefnd er full tilhlökkunar fyrir deginum. Síðasta barnið verður því hrifsað í fullorðinna manna tölu um helgina og þá er þeim kafla lokið í lífi barnanna minna og nýr kafli að byrja með endalausum ævintýrum. Allt er klárt fyrir veisluna og ekkert annað að gera en að taka hlutunum með ró og spekt og njóta þess að fá gestina í heimsókn.

Einarshús ætlar að skarta sínu fegursta á fermingardaginn og bíður álíka spennt og ég eftir deginum. Það mun verða klætt í kjól og hvítt líkt og allir hinir og umvafið djásnum og demöntum í stíl við alla þá sem mæta og vonandi kemur sólin til með að glitra á herlegheitin og sveipa daginn þeim ljóma sem lifir um aldur og ævi í minningunni.

Ár og dagur er síðan ég fermdist þann 20 maí. Mér finnst þó ekki svo langt síðan þegar ég lít til baka en nokkuð ótrúlegt má teljast að sonur minn eigi átta ára fermingarafmæli, sem nær auðvitað engri átt. Nokkrar bekkjarsystur mínar hafa verið í sambandi undanfarna daga vegna þeirra hremminga sem presturinn sem fermdi okkur virðist hafa ratað í. Ekki legg ég mat á málið fyrr en rannsókn hefur farið fram á meintum brotum.

Við vorum frekar óþekk hjá sr. Gunnari enda var hann frekar ungur og óreyndur fyrir hartnær 30 árum. Við smökkuðum ótæpilega á messuvíninu ( eða strákarnir) og grófum upp bein hér og þar í kirkjugarðinum ( þeas strákarnir). Stundum var klifrað upp í predikunarstólinn ( sko strákarnir) og söfnuðurinn ( þe. við stelpurnar) blessaður eftir kúnstarinnar reglum. Þess vegna hefur lífsleið mín trúlega verið eins góð og raun ber vitni.

Þó ég stórefi á þessu augnabliki að að messuvínið sem ég dreypti á í fyrsta sinni úr bikar Krists á fermingardaginn hafi komið mér á bragðið á sínum tíma og orðið þess valdandi að ást mín á Bakkusi hafi þess vegna farið úr böndum, þá er ég samt þeirrar skoðunar að fylla eigi bikarinn óáfengum drykk svo allir geti fengið að njóta þess að dreypa á blóði frelsarans er gengið er til altaris á hátíðis og tyllidögum.

Trönuberjasafi gæti því verið tilvalinn í staupið til að skola oblátunni niður kverkarnar. Fyrir manneskju eins og mig sem get ekki einu sinni borðað flöskuna úr Nóa Síríus konfektkassanum og því síður drukkið maltöl, þó að það eigi að vera óáfengt, þýðir ekkert að bjóða upp á annað en hreinan og tæran safa úr aldingarðinum því forboðni ávöxturinn er áfengur í mínu tilviki og nægar freistingar eru allstaðar og hvergi.

 

 

Athugasemdir

[Mæja (IP-tala skráð) 7.5.2008 kl. 08:58]

Já, það var nú oft fjör í fermingarfræðslunni.  Ennnnnnn eins og þú greinir réttilega frá þá voru þetta aðallega strákarnir sem voru með þessi ólæti á meðan við stúlkurnar sátum og hlustuðum á séra Gunnar fara með guðsorð!

Sjáumst  Á helginni, hlakka til að koma í víkina

Kv. Mæja

[Magga Villa (IP-tala skráð) 7.5.2008 kl. 09:57]

Ég fékk nú bara nett sjokk við þessa lesningu. Fór að telja hversu mörg ár eru síðan við fermdumst þann 20. maí!! Held ég segi nú þá tölu ekki upphátt. En til hamingju með fermingarbarnið þitt. kv. Magga V