Flaggað í heila

Vinna við að skipuleggja viðburði næstu vikna tekur mikinn tíma af tíma Vertsins í Víkinni sem er annars af skornum skammti þessa dagana. Endalaust áframhald virðist vera í uppsiglingu og taumlaus gleði virðist ætla að vera allsráðandi í húsi gleðinnar á næstu mánuðum. Fyrstu útlendu ferðamennirnir heimsóttu Einarshús í dag og búast má við fleirum í framhaldinu.

Stór helgi er í nánd þar sem mikið verður um dýrðir á blakmóti sem haldið verður hér vestra. Einarshús verður opið flesta daga og hægt verður að fá einhverjar trakteringar þá og þegar en þó einna helst umsvifalaust. Þrátt fyrir að fyrsti maí sé afar heilagur dagur í huga oftnefnds Verst, þá munu vinnukonurnar í Einarshúsi hafa þann starfa að taka á móti gestum frá morgni til kvölds. Væntanlega mun sú sem hefur töglin og hagldirnar í Einarshúsi standa vaktina einhvern hluta dagsins með bros á vör því þetta er afmælisdagur títtnefndrar og því afar merkilegur fyrir þær sakir.

Frídagur verkalýðsins ber upp á þennan sama dag og ugglaust telja margir að það skyggi um of á hátíðisdag Vertsins í Víkinni en best er að láta sér fátt um finnast og taka á móti hverju ári sem safnast í sarpinn með jafnaðargeði. Það má nokkuð ljóst telja að aldur minn er nokkuð óútreiknanlegur enda tel ég næsta víst að fáir beri aldurinn eins vel og ég. Það að geta haldið upp á tvítugsafmælið sitt í 23 sinn tel ég viðkomandi Vert til tekna og held því ótrauð áfram að ganga lífleiðina léttstíg í mínum stuttu pilsum og háhæluðu skóm með allrahanda glingur umvafið um líkamann hér og þar.

Ég get ekki látið hjá líða að beina þeim tilmælum til þeirra tryggu og góðu lesenda minn að flagga í heila stöng mér til handa á þessum dýrðardegi sem birtist okkur í allri sinni mynd á fimmtudaginn. Verkalýðurinn heldur sínu striki þrátt fyrir allt og fer væntanlega í kröfugöngur víðsvegar um landið og mótmælir óréttlætinu og það er mér að meinalausu. Eina óréttlætið í augnablikinu í mínum huga er það eitt hvað árin líða hratt og hellast yfir með miklum þunga. Hægt er þó að gleðjast yfir því að heilsan er nokkuð góð og pípulagnirnar virka fullkomlega og minnið er þokkalega gott ef miðað er við allt sem ég þarf að muna í sambandi við það sem ég má ekki gleyma. Ég mun þess vegna taka þessum degi fagnandi eins og öllum öðrum dögum og ætla væntanlega að eyða honum að mestu í fallega veitingastaðnum mínum og vera í hlutverki gestgjafa og miðaldra húsfreyju sem þykist enn vera táningsstelpa sem lætur líta svo út fyrir að hún eldist ekki neitt. Blóm og kransar eru vissulega afþakkaðir enda verður allt slíkt að bíða fram yfir andlátið og gjafir eru eiginlega frekar illa séðar líka enda vantar mig ekki neitt. Ég  kaupi mér svo sannarlega allt sem mig langar til að eignast og vanhagar ekki um neitt eða þannig, allavegana man ég ekki eftir neinu sem ég á að muna eftir til að minna mig á hvað mig vanhagi um í augnablikinu..............eða þannig.

Held ég ætti að fara að halla mér. Dagskrá helgarinnar verður birt innan tíðar....ekki fara langt.