Speedy Conzales

Enn og aftur var dagurinn í gær tekinn snemma og arkað í morgunverðarhlaðborðið sem er í boði á hverjum morgni. Uppistaðan í því dýrindis morgunverðarsamsulli er egg og bacon og annað feitmeti sem tengist enskum morgunverði. Reynt er að forðast slíkt eins og heitan eldinn og ristað brauð með sultu og osti ásamt grófum brauðbollum er vinsælast á okkar borði.

Eftir að hafa nært sig vel fyrir daginn var haldið niður á “ staur” en þar bíða leigubílarnir sem fara fúsir með ferðalanga hvert sem þeir vilja og var stefnan tekin á stærsta vatnaleikjagarð í allri Evrópu en honum var holað niður í Faleraki en þaðan er 15 mín. keyrsla frá okkar íverustað. Leigubílstjórinn, sem við kjósum að kalla “Speedy Conzales”  ók með okkar að vatnaleikjagarðinum með þvílíkum ógnarhraða að við héldum um stund að til stæði að loka garðinum fyrir fullt og fast ef við værum ekki mætt á stundinni. Á meðan hann kitlaði pinnann og æfði kappakstur við aðra leigubílstjóra, reykti hann eins og skorsteinn, drakk kaffi á meðan hann talaði í talstöðina við þá sem hann var að etja kappi við og hló tryllingslegum hlátri.  Ekki var frítt við það að við værum hálf taugatrekkt þegar hann tók beygjurnar á tveim hjólum en þakklát fyrir að hafa komist á leiðarenda heil á húfi.  Skemmst er frá því að segja að dagurinn var hreint frábær. Rennibrautir lágu upp allar fjallshlíðar í þessum gríðarstóra garði og sullulaugar og buslulaugar í bland við “ black hole” og “ klósett” eða niðurföll, voru á víð og dreif i dalnum. Krakkarnir nutu sín hið besta og prófuðu flest allar brautirnar og undu hag sínum vel. Mér var hugsað til vatnaparadísarinnar í Bolungarvík sem væntanlega er komin í gagnið núna og velti fyrir mér hvað vatnaleikjagarðurinn á Rhodos hefði kostað, en rennibrautin við sundlaugina í Víkinni góðu  kostar litlar 17 milljónir. Ég er ansi hrædd um að bæjarsjóður Bolungarvíkur hefði farið endanlega á hliðina ef við hefðum lagt í að byggja vatnaleikjagarð í líkingu við þann sem við heimsóttum í gær.

Dagurinn var einstaklega skemmtilegur og allir nutu sín í botn. Sólin skein skært á kroppinn og yljaði vel og hlóð freknum á lítil andlit og skildi eftir fagurbrúnan lit á ferðalöngum, sem voru frekar heitir viðkomu er líða tók á en þó ekki þannig að skaði hlytist af.  Hér á myndinni til hliðar má sjá fallegt vestfirskt fljóð þakið freknum.

Glingur virðist freista mína meira en góðu hófi gegnir. Skartgripaverslanir eru hér á hverju strái með glæsilegum gullhringum og demöntum. Ég er veik fyrir hringum og keypti mér glæstan gullhring sem passaði svo geysilega vel á baugfingur hægri handar. Eitthvað þótti mér hann einmana þegar líða tók á svo ég varð að kaupa mér annan til að halda hinum selskap og trónir annar hringur á löngutöng og þið getið rétt ímyndað ykkur hvort ekki stirni af Vertinum gull og glans. Ég verð því að treysta á ykkur kæru lesendur að þið verslið með áfergju drykki í Kjallaranum meðan ég er í burtu svo ég geti borgað visa reikninginn þegar ég kem heim. 

Mannskæðir skógareldar geysa á meginlandinu og fréttir herma að líst hafi verið yfir neyðarástandi á Grikklandi vegna þessa. Þessir eldar eru í órafjarlægð frá litlu eyjunni okkar og verðum við því ekki vör við neitt. Himininn hér er heiður og blár og allt í lukkunnar velstandi hér hjá okkur svo engin þarf að hafa að okkur áhyggjur.  

Bókin sem ég greip með mér af náttborðinu heima til að lesa í sumarfríinu, var bók Péturs Oddssonar sem ber heitið Brimgnýr. Stórmerkileg bók sem ég fletti oft og brátt fer ég að kunna þessa sögu utanbókar. Áður hef ég minnst á harmsögu hans og fjölskyldunnar í Einarshúsi sem áður var kalla Péturshús.  Pétur var stórmenni og barðist fyrir mörgum framfaramálum í Bolungarvík. Í Brimgný stendur að fyrir forgöngu Péturs hafi verið samþykkt á fjölmennum borgarafundi í Bolungarvík einróma áskorun til Alþingis um að gera Hólshrepp að sérstöku læknishéraði. Þetta var árið 1909. Illa gekk að fá Alþingi til að samþykkja þessa áskorun en Bolvíkingar voru stórhuga, þá eins og nú, og réðu þeir sjálfir til sín lækni árið 1916 og launuðu hann sjálfir fyrstu árin. Hús var keypt handa lækninum og var það einnig kostað af Bolvíkingum.  Læknirinn sýndi áhuga á að stækka læknisbústaðinn og vildi kosta það sjálfur en fór fram á ábyrgð hreppsins fyrir láni í þessu skyni. Ekki var hreppsnefndin á einu máli um að ábyrgðin yrði veitt enda var læknirinn búin að vera á kostnað Bolvíkinga í nokkur ár og fjárhagur hreppsins frekar rír. Ekkert gekk i máli þessu fyrr en Pétur Oddsson lagði til að gengið yrði til atkvæðagreiðslu um málið og sagðist hann ábyrgjast lánið sjálfur ef hreppurinn gerði það ekki. Það var samþykkt með öllum greiddum atkvæðum hreppsnefndar Hólshrepps að ábyrgðin yrði veitt. Einn sat þó hjá, en það var Pétur Oddsson sjálfur. Hólshreppur varð sérstakt læknishérað árið 1919.  

Nú sit ég úti á svölum og rita þessar línur. Mörgum þykir eflaust einkennilegt að ég skuli vera að dunda mér við þetta í sólarlöndum í fríinu mínu en oft er sagt að þegar einum öfgunum sleppi þá taki aðrar við. Þegar ég lagði áfengið á hilluna, varð eitthvað annað að taka við og ég hef ógurlega gaman af því að skrifa og koma hugleiðingum mínum á blað. Það virðist vera mér mikið sáluhjálparatriði. Lífsmynstrið breytist svo gríðarlega mikið við það að rífa sig frá þessu og þetta er mín leið til á ná bata og öðlast betra líf. Kona sagði við mig um daginn að hún ætlaði sko að leifa sér það fram í rauðan dauðann að fara á fyllerí og skemmta sér vel og rækilega meðan henni héldist heilsa. Þetta er svo mikill misskilningur. Það eru forréttindi að leifa sér það ekki.

 Af ofansögðu má sjá að lífið hér er ljúft og gott og allir biðja fyrir kveðjur heim  

          

Athugasemdir

[Gudjon Magnusson (IP-tala skráð) 26.8.2007 kl. 17:28]

Bid ad heilsa fra Bulbariu rosa gaman forum heim a morgun, astarkvedja til Bryndisar.

[Maddý (IP-tala skráð) 26.8.2007 kl. 23:41]

Gaman að heyra hvað allt gengur vel, sérstaklega er ég nú hreykin af þér Ragna mín hvað þér gengur vel að finna nýja gleðigjafa í lífinu. Héðan af klakanum er allt fínt að frétta. Við hérna í Fífuhjallanum erum að baslast við að flytja inn í Glósalina í des-jan. Þannig að þið verðið að taka frá tíma og skoða steypuna þar þegar þið komið heim. Mamma, Hrefna, Einar og Eyja fóru í heimsókn til Dúnu í tilefni 85 ára afmælis sem verður á miðvikudaginn. Kossar og knús til ykkar allra. kv. Maddý