Dagur 13. - Dagur 3. í stofnfrumugjöf

Vertinn drattaðist út í göngutúr í dag  og akraði nokkur hundruð metra með húsbóndanum, það var nú allt of sumt. Ekki það að það er víst óþarfi að gera lítið úr því litla semð maður gerir hérna. Það er auvitað ekkert að mér nema leti eða svo finnst mér amk. svona stundum og þetta óttalegur væskilsháttur.

Enginn hita svo heitið getur gerði sig heimakominn sem betur fer en ég er enn á pensilínu.

Í svona veseni geta örsmáu litlu hlutirnir, sem maður gerir hugsunarlaust svona dags daglega dags, farið að verða heila málið, fara á klóið, i sturtu og hreyfa sig er bara meira en að segja það þegar svona dáleyðisdrulla slær mann út af laginu. 

Þá er eins gott að taka bara einn dag í einu og dagarnir enn sem komið er hafa verið fleiri góðir en sæmir svo það er góðs viti