Dagur 8.

Ekkert nema gott um þennan dag að segja en hann hefur bara gengið í róelgheitunum. Títtnefnd var dáldið þreytt fyrripart dags og og var það alveg í réttu hlutfallið við bekkenið sem loksins fór. Þvagbolli var þá kominn í staðinn en hvað er það á milli vina, þeir ætla svo sannarlega að kreysta úr mér allan vökva sem ég á aflögu.

Einungis gekk ég 1,97km. í dag og þurfti bara að hafa pínulítið fyrir þeim. Það er trúlega betra ekki ekki neitt. 

Upp úr miðjum degi hresstist ég öll við þvi og hef bara átt gott eð að taka við kanínunni, Lífsmörk eru stapíl og allt í orden. Það er svo sannarlegia seigt í kerllingunni. 

Ég er nú reyndar bara að byrja þrautagönguna eða varla hægt að segja að hún sér byrjuð. Ég er einhversstaðar neðarlega í grænni aflíðandi hæð og á eftir að komast upp á topp. Þrautirnar byrja ekki fyrr en ég verð komin í klettabeltinn og þá verður tilhlökkunarefnið að komast á toppinn og renna sér á rassinum niður.

En fyrir utan allt þetta og síðast en ekki síst þá er ég að horfa á svo hrikalega spennandi glæpaþátt sem ég hafði með mér að heiman á litlum kubb svo þið getið ímyndað ykkur hvort ég hafi tíma fyrir nokkrun skapaðan hlut.

Yfir og út