Síðasta kvöldmáltíðin

Matarboðið í gærkvöldi heppnaðist fullkomlega og svínahamborgarahryggurinn sem framreiddur var með kostum og kynjum af Vertinum sjálfum var hinn besti. Fullyrt var í mín eyru að þessi kvöldmáltíð hafi slegið út þeirri sem haldin var að síðustu fyrir lærisveinana hér forðum þegar frelsarinn steikti lærisneiðar fyrir vini sína sem voru honum svo kærir. Gunna vinkona mín og Dóri komu færandi hendi með rauðvínsflösku til að leggja á borð með sér og einnig voru þau svo hugulsöm að mæta með eplasafa innpakkaðan í slaufur og annað pjátur fyrir drykkjurútinn sem hættur er að bragða það. Eins og sá má á myndinni hér til hliðar þá er Vertinn hæstánægður með að hafa fengið epladrykkinn en þó ánægðastur með að hafa fengið hana Gunnu og Dóra í heimsókn en þau hyggja á búferlaflutninga í forarpytt sem tilheyrir Njarðvíkum innan tíðar. Þá mun einnig fækka um einn í bekknum hennar Lilju þegar Gunnar sonur þeirra flytur.  Dóri var að vinna hjá Ratsjárstofnun og var einn af þeim sem missti vinnuna og það var mikill skellur fyrir okkar litla byggðarlag. Þau störf sem þar voru unnin af hendi voru að mestu leiti flutt suður og það er svo sárgrætilegt að hugsa til þess að slíkt skuli gerast einmitt þegar okkur vantar störfin hingað vestur. Gunna hefur verið að selja fötin frá frentex og á hún eftir að missa af gríðarlegum viðskiptum þegar ég hætti að versla við hana því ég hef verið eins og gangandi auglýsing fyrir fyrirtækið til margra ára.

Frekar rólegt  var í Kjallaranum í nótt og Elsa og Gunna stóðu vaktina með mikilli prýði enda dugnaðarforkar á ferð. Ég kíkti eitt augnablik með matargestina mína og eldurinn snarkaði vinalega í kamínunni og notalegt andrúmsloft lék um staðinn. Jón Bjarni er að komast aftur í gírinn og er byrjaður að slá upp fyrir útitröppum sem vonandi verða tilbúnar fljótlega. Þá verður hægt að ganga beint af götunni inn í salinn á efri hæðinni. Hingað til hafa gestir mínir þurft að fara inn um Kjallarann og síðan upp og það hentar ekki næganlega vel. Einnig er Jón Bjarni farinn að rífa inn úr gömlu borðstofunni en þar hugsum við okkur að hafa eldhús og borðkrók í framtíðinni. Mikilvægt er að klæða húsið að utan í sumar og vonandi tekst það því útlit hússins fælir fólk oft frá og mörgum finnst óhugsandi að nokkuð með viti geti leynst þarna innandyra en það er auðvitað ekki útlitið sem skiptir höfðumáli heldur hið innra ágæti.  Þannig er því líka háttað með okkur öll. Ég stefni á að hafa opið alla daga í sumar og bjóða upp á kaffi og meðlæti og einhvern mat fyrir svanga ferðalanga. Myndin hér til hliðar var tekinn um pásakana af nokkrum góðglöðum gestum.

Oft var margt um manninn í Einarshúsi er Einar Guðfinnsson  og Elísabet Hjaltadóttir bjuggu þar ásamt börnum sínum og fjölskyldu. Stundum var það mikill gestagangur hjá þeim hjónum að börnin urðu að sofa í tjöldum út í garði á sumrin. Það er gleðilegt að sjá líf færast í húsið á ný. Í Einarssögu Guðfinnssonar segir af ferðamanni einum sem kom hungraður og þreyttur inn í bæinn og spurði mann er hann hitti á götu, hvort matsölustaður væri í bænum. Hann fékk það svar að hann væri ekki til en það væru oft margir í mat í Einarhúsi. Engum togum skipti að ókunni maðurinn arkaði þangað inn án þess að banka eða gera vart við sig með öðrum hætti. Hann settist við eldhúsborðið hjá Einari og fjölskyldu hans og gerði þeim góða mat sem lagður var á borð góð skil og spurði svo að endingu hvort Einar hefði rekið þessa matsölu lengi. Nokkur undrunarsvipur kom á ferðamanninn er honum var tjáð að þarna væri enginn griðarsala rekin en honum var velkomið að njóta þeirra veitinga sem voru á borðum og það þótti ekki tiltökumál að bæta við einum svöngum munni. Svona er gestrisni okkar Bolvíkinga rétt líst. 

Þá er ég búin að hæla mér og ykkur hinum nóg í dag. Læt þetta gott heita og fer að drífa mig út í daginn.

Athugasemdir

[Ragna Jóhanna Magnúsdóttir , 23.4.2007 kl. 14:28]

Vertu hjartanlega velkomin hvenær sem er  Bið líka að heilsa þér og þínum