Ferming

Föstudagurinn langi er runninn upp í öllu sínu veldi og þessi dagur hefur upp á margt að bjóða. Fjöldi fólks er í bænum vegna rokkhátíðarinnar Aldrei fór ég suður og stefnan er tekin þangað í kvöld. Vertinn verður að sýna sig og sjá aðra og jafnvel er nauðsynlegt að gera samninga við stórstjörnur sem hugsanlega geta tekið lagið í Kjallaranum í framtíðinni. Það er að mörgu að hyggja í svona kráar bransa.

Fermingardagur Bryndísar í gær var fallegur og skemmtilegur. Við vorum á seinustu skipunum til messu og litlu munaði að við bárumst með straumi fermingarbarnanna er við gengum inn kirkjugólfið. Það hefði verið saga til næsta bæjar ef ég hefði verið fermd upp á nýtt. Séra Magnús hefði án efa farið út af sakramentinu í ræðu sinni er hann sagði söguna um Jesús frelsara vorn er hann átti að hafa laugað fætur lærisveina sinna og sýnt okkur með því að við erum öll jöfn fyrir guði. Ég tók hinni postulegu kveðju er ég gekk til altaris og meðtók lof og prís ásamt blóði og líkama Krists. Það var svo hátíðlegt og fermingarbarnið tók deginum svo alvarlega er það var hrifsað með ógnarhraða frá því að vera saklaus unglingur upp í að tilheyra tölu fullorðinna. Veislan var í Einarshúsinu og var öll hin glæsilegasta. Mér þótti nýnæmi í þvi að þurfa ekkert að skipta mér af einu né neinu, hvorki vaska upp né ganga frá og komst bara upp með að eta og drekka og fara svo heim.

Stefnan var tekinn í Önundarfjörðinn seinni partinn í gærkvöldi því til stóð að heimsækja Höllu óðalsbónda í sumarhúsið sitt. Mættum við þeim systrum, henni og Helgu, á leið til messu í Holti. Þær ljá sínar fögru raddir kirkjukórnum og ætluðu að syngja yfir söfnuðinum. Við litum í staðinn inn í kvöldkaffi hjá Ása í Tröð og þáðum trakteringar og ekkert var út á það að setja. Á heimleiðinni ómuðu óhljóð um dalinn líkt að verið væri að kvelja kött en við nánari eftirgrennslan bárust þau óhljóð frá kirkjunni í Holti þar sem kirkjukórinn kyrjaði sálminn "Ó jesú bróðir besti" með þvílíkum tilþrifum að Maggi Hans hefði trúlega farið yfir um ef hann hefði verið viðstaddur. Maggi Hans er ekki hrifinn af kirkjukórum eins og kannski margir vita en hann aftur á móti hefur reglulega gaman af því að flagga og flaggar að jafnaði annan hvern dag til að halda upp á, eða minnast atburða, af ýmsu tagi og brúkar þá Íslenska fánann jafnt sem þann Pólska.

Hestamenn fara í útreiðatúr í dag og hver veit nema Vertinn skelli sér með og taki smá monttúr á Blesa. Blíðskaparveður umvefur Víkina og því tilvalið að nota tækifærið og drífa sig út og fá frískt loft í lungun. Fjölskyldan er öll boðin í mat á Miðstrætið til þeirra gömlu og þar fær maður eitthvað gott í svanginn ef ég þekki hana mömmu rétt. Messa er síðan á dagskránni í kvöld. Þá koma drykkjusjúklingar eins og ég saman og njóta kyrrðar og friðar í Ísafjarðarkirkju. Kaffi verður á eftir og meðþví. Þangað ætla ég að mæta. Edrútími minn spannar bráðum 5 mánuði og ég er mjög stolt af mér að eiga þennan tíma þar sem ég hef haft yfirhöndina og ráðið för í mínu eigin lífi. Ég hef reyndar afrekað svo mikið þessum tíma að ég er gáttuð á því sjálf. Ég hefði sko engan tíma til að  blogga ef ég væri ennþá að sulla í bjór, svo þið eru líka heppin ég skuli hafa hætt.

Ætli ég láti þetta ekki duga í bili. Hver veit nema ég skelli mér í göngutúr á eftir. Tveir svanir hafa sest að á tjörnunum við gönguleiðina mína og ber það vott um að vorið sé að nálgast. Sagan segir að Pétur Oddsson sá hinn sami og byggði Einarshúsið hafi einnig séð svani í Syðridalnum á sínum tíma en þeir voru 13 að tölu og hafði Pétur þá á orði að nú væri fjölskylda hans, sem hann hafði misst og saknaði sáran, komin til að líta efir honum. Pétri fannst vanta einn í hópinn, en það var hann sjálfur.

Denni mætir með gítarinn á miðnætti og syngur fram á nótt. Hann er alveg frábær strákurinn og ég hlakka til að hitta hann.

Svo þið sjáið að ég fer ekki yfir um vegna aðgerðarleysis.

Til stendur að hafa það skemmtilegt í dag og ég vona að þið getið einnig átt góðan dag.