Hinsti dans

Drungi hefur verið yfir okkur hér vestra í dag og doði hefur einkennt mannlífið. Náttúruöflin geta verið svo grimm og miskunnalaus hér fyrir vestan. Skipverjar á bátnum Björgu Hauks lentu í gærkvöldi í hatrömmum dansi við hina ólgandi Dröfn við erfiðar aðstæður hér rétt fyrir utan. Sá krappi lífsins dans var sá síðasti sem þessir bátsverjar koma til með að stíga okkar á meðal. Björgunarbátur bar þá að landi með bláa vör eftir öldunnar koss og mikill harmur er að okkur kveðinn.  Snjónum hefur kyngt niður í dag og hann hefur gengið á með dimmum éljum sem er nokkuð einkennandi fyrir svona sorgardag. Þó reyndi sólin að skína í gegn við og við til minna okkur á, að það birtir alltaf upp um síðir og ætíð skulum við halda í vonina um bjartari tíma með sól í haga og blómstur í tún. Hugurinn er hjá þeim sem eiga um sárt að binda.

Eitt sinn samdi ég vísu til vinar:

Í lokin kemur kveðjan þessi

því komið er að hinsta dans.

Góður Guð nú Valtý blessi

og gæti vel að sálu hans.

Valtýr þessi var mágur tengdamömmu minnar og mikill vinur okkar. Hann var frá Laugarbóli í Arnarfirði og var bróðir Alla á Laugarbóli sem margir kannast við. Valtýr hélt mikið upp á okkur Vestfirðinganna og oft var glatt á hjalla þegar við hittumst. Hann var mjög vestfirskur í útliti og minnti mig oft á hann pabba. Afskaplega fallegur maður, hraustlegur, góðlegur, brúnn og brosmildur.

Gúllassúpan bragðaðist hið besta hjá körlunum mínum í Lion og gat ég ekki betur séð en þeir væru bara nokkuð ánægðir. Ég veit þeir fóru ekki svangir heim frekar en vanalega en mig grunar að þeir svelti sig heilu hungri svo þeir geti etið á sig gat á þessum kvöldmáltíðum í Einarshúsinu einu sinni í mánuði. Ég eldaði fyrir heila herdeild og ekki veitti af. Það boðar vorkomu þegar Siggi á Hóli kemur heim eftir vetursetu í höfuðborginni og notalegt að fá hann í kvöldmat. Ég hafði komist í tæri við gamlar gersemar og hengdi upp á vegginn í kvöld Lion til heiðurs. Kom þá í ljóst að fyrrnefndur Siggi á Hóli hafði teiknað það fyrir margt löngu síðan og smellti ég mynd af karli við skiltið.

Ég átti stefnumót í kvöld við sponsorinn minn sem er ung kona á Ísafirði. Það var eitt af skildu verkefnum mínum eftir meðferðina að fá mér sponsor eða trúnaðarkonu og ég er loksins búin að stíga það skref og ég er mjög sátt við það. Öll skref sem við stígum fram á veginn og eru okkur til heilla eru skref í rétta átt. Við gátum reyndar ekki hist í kvöld því mér þótti Óshlíðin frekar ótrygg og vildi ekki storka örlögunum. Ég hræðist reyndar aldrei að keyra Óshlíðina en einhver beygur var í mér í dag þegar ég fór þar um. Það stóð "VARÚÐ" á skiltinu og élin voru dimm og brimið olmaðist í fjöruborðinu. Mjög sjaldgæft að ég finni fyrir slíkum óhug en trúlega var það bara eitthvað í andrúmloftinu hér í dag sem gerði þetta að verkum. Ég ætla að hitta sponsorinn minn yfir kaffibolla á morgun. 

Ég hef orðið vör við að gestkomum fjölgar á síðuna mína og ég er upp með mér hversu margir hafa áhuga á þessum hugrenningum mínum. Fyrst hélt ég að einungis nánustu vinkonur mínar og í mesta lagi vinkonur þeirra myndu lesa þetta bull en ég sé að Pétur og Páll, Gvendur og Gísli, Friðgerður og Freyja og allir hinir lesa þetta bara eins og ekkert sé sjálfsagðara. Ég er ánægð með ykkur og sérstaklega held ég upp á þá sem kvitta í gestabókina eða koma með komment. Mér finnst gott að eiga ykkur að.

Eitt pínulítið gullkorn fyrir háttinn úr hamingju bókinni sem Benni og Fjóla gáfu mér.

Öll getum við fundið huggun í hvísli látinna ástvina okkar.

Það hljómar eins og þytur í laufum trjánna.

Eigið góða nótt svo við getum gengið með gleði inn í nýjan dag.

Athugasemdir

[Erla (IP-tala skráð) 14.3.2007 kl. 23:44]

Takk fyrir falleg og hlýleg orð um pabba.

Gangi þér allt í haginn.  Kveðja Erla.