Fallegur dagur

Dagurinn í dag tók á móti okkur með sól og blíðu. Mikið lifandis skelfing er fallegt hér fyrir vestan þegar snjórinn hefur vafið sinn hvíta og skínandi silkivef yfir, undir og allt um kring og sólin gyllir fjallatoppa. Spáin er víst ekkert til að hrópa húrra fyrir upp á morgundaginn svo þetta hefur líklega verið lognið á undan storminum. Ég greip myndavélina mína þegar ég fór í hesthúsin í morgun og tók nokkrar myndir til að leyfa ykkur að njóta þessa fallega útsýnis sem hér var í boði í dag. Ernirinn skartaði sínu fegursta og gnæfði yfir líkt og verndarengill. Glöggt má sjá Tjaldinn koma vaggandi eftir Aðalstrætinu á leið ofan á höfn. Grásleppuvertíðin fer senn að byrja og þá verða bátarnir að standa klárir og tilbúnir í slaginn.

Pabbi átti bátinn Guðjón Ís 115 í mörg ár og reri með afa. Afi var harður karl og kallaði ekki allt ömmu sína en hann var með tvær hækjur en hlífði sér ekki við nokkurn hlut. Aldrei mátti hjálpa þessum öðlingsmanni upp á brjótinn eða niður í bát. Hann kastaði hækjunum á undan sér og hífði sig upp brjótinn eða lét sig falla niður í bátinn. Hann hlaut viðurnefnið Harðihnífill og ekki að ástæðulausu. Oft komust þeir feðgar í hann krappann á sjóferðum sínum en náðu ætíð heilir í höfn sem betur fer. Mér er minnisstætt eitt atvik er pabbi tók að sér að að sigla með gamlan mann til Hesteyrar. Þegar þangað var komið reri hann litlum báti í átt til lands og á miðri leið stendur sá gamli upp með þeim afleiðingum að bátnum hvolfdi og rak hraðbyri frá landi. Þeir hengu sitt hvoru megin á litla bátnum um langa hríð. Sá gamli vildi að pabbi synti í land til að bjarga sér en pabba kom það ekki til hugar. Til allrar hamingju sást þetta atvik frá landi og þeim var bjargað. Gamli maðurinn þakkaði pabba lífgjöfina alla tíð og kom alltaf árlega í heimsókn til okkar, sendi okkur öllum jólagjafir og sýndi þannig þakklæti sitt. Ég man hvað mamma var farin að ókyrrast yfir því hverstu seint pabbi væri á ferðinni þetta kvöld og gleðin sem skein út úr andlitum þeirra er ógleymanleg þegar hann loksins birtist í dyrunum heill á húfi. 

Yfir Hólskirkju var friður og ró enda ekki við öðru að búast. Kirkjan okkar verður eitthundrað ára á næsta ári og hefur hún nýverið verið gerð upp af miklum myndarskap. Rögnvaldur Ólafsson teiknaði hana á sínum tíma og er hún í anda þeirra kirkjubygginga sem þá voru byggðar. Hún er alltaf svo hlýleg og það er svo notalegt að koma þangað. Svona leit hún út í dag í blíðunni og eins og sjá má unir hún sér vel í góðra vina hópi gömlu húsanna á Hólnum. Tunguhornið blasir við og lítur fagnandi til himins og breiðir út faðminn mót sól og stillu.

 

Að endingu sé ég mig knúna til að grípa aðeins niður í bæklinginn sem ég vitnaði í um daginn og borin var í húsin á dögunum en þar kennir ýmissa grasa. Þar er auglýst bráðnauðsynlegt rakagel fyrir konur sem er lyktarlaust og gefur aukinn raka í nánum kynnum..... en þetta gel kemur einnig í veg fyrir sársaukafull augnablik.  Einnig er hægt að fá byltingarkennt unaðargel sem er líka ætlað konum og munu einstæðir jurtakjarnar gelsins umsvifalaust koma viðkomandi í réttu stemninguna..... . Það sem þó virðist skipta öllu máli í þessu er að þetta er með öllu hættulaust og er brúklegt fyrir öll pör án tillits til aldurs....  Þar sem ég er kona sem má ekki vamm mitt vita tek ég að sjálfsögðu ekkert mark á því sem stendur til boða af þessum unaðarvörum í þessum eðalbæklingi og læt mér það í léttu rúmi liggja hvernig þær skulu meðhöndlaðar. Ég er svona meira að upplýsa ykkur um innihald þessa pésa ef ske kynni að það gæti komið ykkur að gagni.

Rafmagnið fór af öllum bænum nú rétt í þessu og spennan er lág sem fer illa með tölvuna mína. Ég veit ekki hvar ég væri stödd þá ef tölvan brynni yfir og ég gæti ekki bloggað.

Þá væru góð ráð dýr, lesendur góðir.

 

Athugasemdir

[Jón Bjarni (IP-tala skráð) 13.3.2007 kl. 23:55]

Þá er skárra að hafa snjóinn heldur en rigninguna og rokið hér í Reykjavík. 

[Guja (IP-tala skráð) 14.3.2007 kl. 13:05]

Takk fyrir mig Ragna.

Ég ligg hér heima einhver óárans pest að hrjá mig og hvað er  notalegra en að lesa það sem þú hefur fram að færa í dagsins önn. Þér er ekki orðvant frekar en fyrri daginn þú ert ágæt.