Sumarið er tíminn

28.5.2012 | 14:21

Þá er nú kellan búin að vera heima i rétt tæpan mánuð og hefur bara haft það nokkuð gott, amk. er óþarfi að vera að kvarta eitthvað undan heilsufarinu. Ég þykist fær í flestan sjó, en er það að sjálfsögðu ekki og fer nú örlítið fram úr mér á köflum en það kemur bara niður á mér síðar. Ég gríp fram fyrir hendurnar á staffinu í Einarshúsi þegar mér hentar og gef fyrirskipanir hægri vinstri og við það verður það að una. Að flestu öðru leiti er ég til friðs og haga mér skikkanlega, fer út að ganga þegar blíðviðri er í boði og una mér mjög vel að vera komin heim.

Mitt aðalstarf í Einarshúsi þessa dagana er að segja sögu hússins fyrir hópa og þar fæ ég að blaðra viðstöðulaust og læt móðan mása um sögu harma og hamingju og það er bara fínt enda reglulega skemmtilegt. Þá eru það aðrir sem sjá um eldamennskuna sem er nokkuð nýnæmi fyrir mig en það virðist ganga vel að venja sig á það að gera lítið sem ekki neitt.

Ég er búin að afrek það frá því að ég kom heim að verða opnustúlka hins margfræga slúðurblaðs "Séð og heyrt" en þar var haft viðtal við okkur hjónin vegna rekstursins í Einarshússins. Þar var aldur títtnefndrar fullkomlega opinberaður fyrir alvöru og ég sögð 47 innan sviga sem er auðvitað heilagur sannleikur en samt helber lygi því ég hef talið sjálfri mér trú um það að ég sé bara 18 og sé búin að vera það í ansi mörg ár. Blaðið gerir lífið skemmtilegra að sögn blaðamannsins enda lét ég mynda mig í bak og fyrir og bar skallann með stolti.

Hárið er þó farið að vaxa af miklum móð en ekki í samræmi við vöxt hvítu blóðkornanna því ég þurfti að sprauta mig í sl. viku vegna þess að þau höfðu dalað. Það er vonandi bara tilfallandi en ég þarf að koma örar í blóðprufu þess vegna.

Kvenfélagskonur komu færandi hendi þegar ég var nýkomin heim með blómaskreytingu og bók þar sem þær buðu mig velkomna heim með fallegri kveðju í korti. Ég vissi nú eiginlega varla hvort ég átti að hlægja eða gráta og var næstum búin að munstra mig í félagið en lét það bíða um sinn. Svona taka allir vel á móti mér að það er með ólíkindum.

Lilja, ljósberi og Anton eru flutt heim til mín og ég bíð komu barnabarnsins með miklum spenningi. Elsa er væntaleg heim i dag og þá fer nú að færast fjör í heimilið sem fer að verða eins og það á að vera.

Flokkur: Dægurmál | Facebook