Dag í senn

Mikið lifandis skelfingar ósköp er dagurinn í dag búinn að vera góður. Vertinn vaknaði eldhress i morgun og er næstum búin að vera á útopnu í allan dag. Þetta er einn besti dagurinn frá háskammtameðferðinni og vonandi verður dagurinn á morgun ekki síðri. Kannski eru blóðflögurnar að komast í eðlilegt horf því ég þurfti ekki slíkar flögur í gær en á að fara aftur á morgun í blóðprufu og þá kemur í ljós hvort ég þarf viðbótarflögur eður ei. Ég geri mér vonir um að komast í helgarleyfi næstkomandi helgi því tímabært þykir að heiðra Vestfirði með nærveru minni eitt augnablik.

Annars þá lenti ég í ótrúlegri uppákomu í einni verslun í bænum en þar var rafmagnsstóll til að koma kramaraumingjum milli hæða. Þar var Vertinn niðurnjörvaður í öryggisbelti og látin fara upp stigann á hraða snigilsins á meðan afgreiðslukonan hélt í mig með meðaumkunarsvip. Ég þóttist nú alveg geta gengið stigann en það var ekki til umræðu annað en að nýta sér þessa stórkostlegu tækni sem til var í búðinni. Ég var óralengi upp stigann og á meðan var Jón búin að skoða allt á efri hæðinni þrisvar sinnum. Til að kóróna allt saman varð ég að fara í stólnum niður aftur og það gekk ekkert betur og ég fór ekkert hraðar og vakti verðskuldaða athygli kúnnanna þegar ég staulaðist úr stólnum og út í bíl. Þetta er auðvitað alveg sprenghlægilegt, svona eftir á.