Dagur fjögur - laugardagur

Vertinn svaf eins og steinn til hálf sjö í morgun. Þá tók við þjáningafull ferð á salernið því það er ekkert sjálfsagt að komast á klóið til eðlilegra hluta eins og var bara fyrir mánuði síðan. Það hafðist þó allt saman og ég komst upp í og prjónaði smá og leið svo aftur inn í draumalandið.

Morgunverðarhlaðborð beið mín svo þegar ég vaknaði á ný hlaðið dýrindisréttum en það var ekki frítt við það að hluti þess væri farinn að bragðast líkt og járn því eitt af aukaverkunum lyfjanna er að allt bragðskyn breytist. Verkurinn í bakinu var erfiður svo það tók langan tíma að koma sér í þægilega stellingu til að geta borðað morgunmatinn og með lagni voru verkjalyfin sigtuð út fyrst til að geta gert lífið þolanlegra og á endanum tókst þetta allt saman . Morgunverðurinn skilaði sér síðan í næstu klósettferð og þegar búið var að gera þessi helstu morgunverk sem taka alla jafna fimmtán mínútur var kominn hádegismatur. Svo þið sjáið það að dagurinn líður ekki hægt á þessum bæ.

Vertinn varð að afþakka hádegisverðinn og lagðist til hvílu og leið mjög vel og steinsofnaði og fyrr en varir fóru heimsóknirnar að bresta á. Það vantar ekki að það er látlaus straumur fólks til títtnefndrar. Tvær hafa þó reynt að eytra fyrir mér algjörleg óvart og með góðu hjartalagi því Maddý mágkonu varð það á að koma með blóm og eins Auði systur og Kidda en bannað er að koma með blóm inn á þessa deild svo nú drukka ég í allskyns sætindum og súkkulaði í staðinn og hamast við að borða það á meðan það bragðast ekki eins og járn eða annar málmur.

Blóðsjúkdómalæknir heimsótti mig í morgun og lýsti fyrir mér þessu niðurbroti í hryggjaliðum á tveimur stöðum í bakinu en mergurinn milli þeirra er farinn en beinið og brjóskið í þokkalegu standi. Beinþynning er komin í hrygginn en vonandi eru öll önnur bein í góðu standi. Það er hægt að koma til móts við þessa beinþynningu að einhverju leiti og verður enn einu lyfinu bætt í meðferðina til að styrkja beinin enn frekar, en trúlega verð ég aldrei neinn sérstakur kraftajötunn í framtíðinni sem er allt í fínu. Engin merki eru um beineyðingu sem er mjög gott en þá kæmu göt í beinin því þá væri sjúkdómurinn búinn að eyða þeim frumum sem halda við eðlilegum vexti beinanna og þá þyrfti að geisla. Mergurinn milli beinanna vex aftur og ég mun verða að mestu heilbrigð í bakinu. Þetta lítur sem sé bara vel út, hefði amk. getað verið mikið verra. Málið er bara að þessi meðferð tekur langan tíma og krefst þolinmæði. Sjúkdómurinn er blóðsjúkdómur, öðru nafni mergfrumukrabbamein sem er auðvitað illkynja því það reynir að koma í veg fyrir að líkaminn virki sem skildi. Meðferðin á að vinna á öllu þessu með tíð og tíma eins og fyrr segir.

Jón Bjarni og Lilja ljósberi eru kominn í bæinn til að vera hjá mér og því fylgir ólýsanlegur fögnuður að hafa allan hópinn innan seilingar. Svo samstilltur og góður hópur.

Vertinn vill lýsa yfir miklu þakklæti fyrir allan stuðninginn sem mér hefur verið sendur, bæði í persónulegum bréfum og er full þakklæti yfir öllum þeim sem vilja rétta hjálparhönd. Ég er í raun agndofa. Þarna kemur samheldnin í ljós í litlu samfélagi þegar eitthvað bjátar á.

Gunna Ásgeirs heldur utan um reksturinn í Einarshúsi og ég hvet ykkur til að hafa samband við hana ef þið þurfið á þjónustu að halda því það er afar mikilvægt að reksturinn gangi sem best þó ég sé í burtu.

Löggan heldur vel utan um Jón Bjarna og vilja allt fyrir hann gera og maður gengur í mannsstað til að gæta þess að hann fái alla þá hjálp sem hann þarf.

Það þyrfti að hlúa pínulítið að Gaua bróður, hann kvartar aldrei og stendur sína plikt en hann er líka búinn að missa bróður sinn og pabba á stuttum tíma og það tekur sinn toll þó menn viðurkenni það misjafnlega mikið. Kannski þætti honum gott að fá klapp á bakið endrum og eins. Bjarni Kristinn sonur hans er þó honum mikilvægur stuðningur þessa stundina enda hinn ljúfasti drengur.

Ég fór í sturtu sem er auðvitað ekkert í frásögu færandi en telst þó nokkuð merkilegt að mínu tilviki. Líðanin því æðisleg núna. Þórunn tengdadóttir hafði klassað svo upp á mig áður en ég lagðist inn á sjúkrahúsið að hvergi á skrokknum er eitt stingandi óvelkomið strá og neglurnar eins og á módeli enda er hún að læra snyrtifræði í Snyrtiakademíunni svo ég er feikna flott hvar sem litið er.

 Ég á von á ungum dásamlegum verðandi foreldrum í heimsókn í kvöld og ætla að láta Pálma Gests og hina vitleysingana í Spaugstofunni hafa ofan af fyrir mér þangað til.

Læt aðeins vita af mér á morgun

Bestu kveðju til allra heima

 

Athugasemdir

[Elín Jónsdóttir (IP-tala skráð) 19.11.2011 kl. 20:06]

Gott að heyra að allt gengur vel.  Algerlega sammála þessu með stuðninginn, við fundum það líka hvað það er gott að búa í litlu samfélagi þegar áföll dynja yfir.  Líka gott að fjölskyldan er komin suður.  Gangi ykkur áfram vel og bestu kveðjur að vestan, Ella og Toni.

[Steindór Karvelsson (IP-tala skráð) 19.11.2011 kl. 20:30]

Bestu bata kveðjur til þín Ragna, þetta er vinna sem þú massar örugglega.

Steini Karvels