Bæjarbragur.

Set að gamni inn bæjarbraginn.  Braghættir eru ekkert endilega í hávegum hafðir í þessum erindum.  Aðallega reynt að láta textann falla vel að laglínunni.  Glöggvir lesendur reka væntanlega augun í það að eitt erindið fjallar um Vertinn sjálfan en ég vann braginn eftir punktum nefndarkvenna.

Lag: Hagavagninn

Nú ætlum hér að segja ykkur sögu

og syngja lítinn bæjarbrag.

Sem samansettur er í litla bögu

og fluttur skal nú hér í dag.

Nú knálega skal kveða hér um bæjarbúa,

og kynjakvistir skerf sinn fá.

Hér merkilegar, meiriháttar sögur fljúga

sem bæinn setja svip sinn á.

 

Það siður er á hverju byggðu bóli

að eiga eina mektarmær

Sem forseti á háum valdastóli

Sossa loksins sitja fær.

Að ná hér hreinum meirihluta staðföst keppti,

því ríkjum vildi ráða hér.

Og skólastjórastöðuna hún loksins hreppti,

þar stolt nú stýrir barnaher.

 

Hér bæjarstjóra varð þá strax að ráða

þá þóttu góð ráð vera dýr.

Þroskaþjálfa hvetja varð til dáða

því leitað var að fræknum fýr

Hann varð að vera skemmtilegur, snjall og sætur

það borgaði sig þúsundfalt.

Á bassann geta spilað daga jafnt sem nætur

tónelskur og til í allt.

 

Í Hólshreppi fór stórgrýtið að skríða

niður hlíðar allt um kring.

Svo hugljúft er á Grjóthrunið að hlýða

er bergmálar um fjallahring.

Af fingrum fram þeir léku hér í sjónvarpsþætti

um Óshlíðina napurt níð.

Skondinn smell sem eflaust margan manninn kætti

Lýður söng í erg og gríð.

 

Hér lífið oft er enginn hægðarleikur

ef læknishjónin eru á vakt.

Þá þýðir ekki neitt að vera veikur

ef hljómsveitin skal slá í takt.

Þau hafa engan tíma til að svara síma

og sjúklingurinn fer í bið.

Þeim verðum þá að gefa nokkuð góðan tíma

og treysta bara á almættið.

 

Í Einarshúsi gleði er og glaumur

og saman gleðst þar sérhver sál.

Og einatt liggur þangað stríður straumur

þótt sumir glingri létt við skál.

Nú efri hæð í Kjallaranum senn er búin

því Ragna á svo góðan smið.

Og upp í Péturskaffi fýrug fetar frúin

Nú leiðin liggur upp á við.

 

Hann Einar Kristinn skotveiði vill stunda,

úr augum veiðigleðin skín,

og skemmtilegast er að veiða lunda

en sagan hér er ekkert grín,

Því sjávarútvegsráðherrann þá stóð í ströngu

hann þóttist hafa hildi háð.

En veiðikortið hans var ónýtt fyrir löngu

samt skaut hann eina væna bráð.

 

Svo gerðist það á vetrardegi löngum

að Stúkuhúsið hvarf á braut.

Og ennþá bíða allir eftir göngum

nú leysa þarf þá vega þraut.

En nú við skulum skemmta okkur hérna saman

og gleyma dagsins amstri um sinn.

Með bros á vör á þorrablóti höfum gaman

og göngum inn í gleðskapinn.

 

Þorrablótið 2007

Höf: Ragna Jóhanna Magnúsdóttir

 

Athugasemdir

[Halla Signý (IP-tala skráð) 22.1.2007 kl. 17:29]

Bregst ekki bogalistinn frekar en fyrri daginn. Góður!!!

svei mér ef ég byrja ekki á að finna snið af peysufötumog noti árið til að bródera á mig upplut, af minni frægu handmenntahæfileikum, til að mæta á næsta blót.

Bara til að sjá þig á sviði

kveðja Halla Signý

[Ragna Jóhanna Magnúsdóttir , 22.1.2007 kl. 22:01]

Það er ekki ráð nema í tíma sé tekið, þú hefur heilt ár til að kappmella á þig þjóðbúning. Reyndu bara að halda í karlinn og ekki koma út úr skápnum