bb.is breytir um svip

bb.is er búið að breyta um svip og finnst mér þetta nýja útlit vera nokkuð gott. Það þarf reyndar að venjast því eins og öðru en ég held að þessi breyting sé til batnaðar. Ég ætlaði reyndar að fletta upp í netsímaskránni en fann hana ekki á þessum ágæta vef við fyrstu leit svo ég greip þá gömlu góðu og fann þar númerið sem ég leitaði að. Mér hefur þótt þægilegt að geta flett símanúmerum upp á netinu á forsíðuvef bb. Annað sem vakti athygli mína er, hversu vel völdum bloggurum eru gerð góð skil á síðunni og þá sér í lagi tók ég eftir því að Vertinn sjálfur prýddi forsíðuna í dag og gaf henni ferskari blæ og bjartara yfirlit. Aðrir minna þekktir bloggarar fá þó að njóta sín í einhverju mæli ef vel er að gáð.   

Ég ætla að halda þessum dagbókarfærslum mínum sem ég skrái niður fyrir mig og ykkur til haga og hver veit nema ég láti binda þær inn við tækifæri. Ég hugsa með tilhlökkun til þess að geta lesið þessa hugrenninga mína á elliheimilinu og rifjað upp hvað lífið mitt var skemmtilegt og spennandi. Ég sé mig alveg í anda níræða niðursokkna í blogglestur með Höllu og Gógó í herbergi sitt hvoru megin við mig. Þær verða auðvitað löngu komnar út úr heiminum og vita hvorki í þennan heim né annan en tilhugsunin um að hafa þær hjá mér gerir þessa framtíðar músik svo notalega.

Spilavistin í gærkvöldi fór vel fram að vanda og grand og nóló voru spiluð af mikilli fagmennsku. Ester Hallgríms og Brynjólfur Bjarnason voru með fæstu stigin eftir kvöldið og fóru heim með Villa Valla og það er nú ekki amalegt. Elín Ólafsdóttir og Árni Guðmundsson voru sigurvegarar kvöldsins og fengu að launum glæsilega kertastjaka og kerti sem ég keypti í Bjarnabúð og Stefanía pakkaði inn af mikilli alúð. Aðalsigurvegarinn frá þriggja kvölda keppninni sem ég sveik um verðlaun siðast fékk svo eina flösku að ljúfu hvítvíni og tvö eðal kristalsglös til að nota undir þær guðaveigar. Pétur Jónsson getur því boðið frúnni upp á dágóðan drykk úr dýrindis glösum við næsta góða tilefni. Spilavistin er gott innlegg inn í menningarlíf staðarins og fleiri hugmyndir hafa verið bornar til mín á silfurfati sem innihalda óskir Bolvíkinga sem auðgað geta mannlífið hér og ætla ég mér að gera það eins fljótt og ég sé þess kost. Það er nefnilega svo gaman að gera eitthvað skemmtilegt saman.

Það hafðist að klára afmælisbraginn í tíma og gat ég skilað honum af mér í gærkvöldi. Ég held að hann hafi lukkast ágætlega og vonandi vekur hann kátínu hjá afmælisbarninu. Kannski fæ ég að leyfa ykkur að sjá hann í fyllingu tímans. Það er gott að geta skilað af sér góðu verki. Fleiri verkefni tengd kveðskap liggja fyrir og vinnast eftir hendinni.

Til stendur að fara á AA fund á Ísafirði í kvöld og ég segi það alveg hreint út að mér er það eiginlega bráðnauðsynlegt að komast þangað. Einhverjar spýjur eru þó að falla hér og þar enda veðurskilyrði með þeim hætti að snjóflóð geta fallið þá og þegar. Fundurinn er haldinn í einu fegursta húsi Ísafjarðar sem nefnist Bjarg og er eitthvað svo einkennandi fyrir það hyggna fólk sem þar kemur saman. Þeir sem viðurkenna að eiga í vanda með áfengi eru nefnilega engir heimskingjar sem byggja hús sín á sandi. Það þarf kjark og þor til að standa upp og viðurkenna að eiga í þessum erfiðleikum og það var mér mjög erfitt. Það var eins og að skella á vegg með ógnarhraða. 

Bekkurinn hennar Lilju stendur í stórræðum og vinnur efni tengt reykingum af miklum áhuga. Þar hafa þau Björgvin kennara sinn sér til halds og trausts. Þau fengu Jóa kvikmyndagerðarmann til að taka upp herlegheitin og fengu að koma í Kjallarann í dag en þar voru tekin upp nokkur skot. Þau vinna eins og fagmenn og Jói hælir þeim á hvert reipi fyrir dugnað og vinnusemi. Ég bjó til lag og texta sem þau nota í þessari "stuttmynd" og hafa þau sungið lagið hástöfum í hvert sinn sem þau hitta mig og ég hef svo gaman af því. Mér finnst þetta svo heilbrigðir krakkar sem bera virðingu hvert fyrir öðru en gagnkvæm virðing er svo mikilvæg í samskiptum manna á meðal. Það er ekki hægt að eiga samleið með þeim sem bera ekki virðingu fyrir sínu samferðafólki.

Nú sér varla út úr augum vegna illviðris en ég ætla að hætta að skammast yfir þessu fárviðri sem geysar hér dag eftir dag enda hefur það enga þýðingu. Nú sér varla út úr augum vegna snjóstorms og búið er að loka Súðavíkurhlíð og útlit fyrir að Óshlíðinni verði lokað í kvöld svo ég skríð undir teppi og hef það gott þar til ég opna Kjallarann um ellefu leitið og fer ekkert að æða inn á Ísafjörð. En fyrst ætla ég að fá mér að borða því ilmandi pizzuilm leggur fyrir vit mín núna því Elsa er að elda pizzu sem án efa á eftir að bragðast guðdómlega.

Verði ykkur að góðu.

Spræk og hress

Enn kyngir niður snjónum með hálfgerðum éljagangi . Ég verð nú bara hreint að segja alveg eins og er að ég vanþakka alla þessa ofankomu og fer þess á leit við þann sem hefur umsjón með allri þessari snjósöfnun að fara  að snúa sér að öðru og koma með betra veður. Þetta er auðvitað eintómt vanþakklæti og óþarfa nöldur en svona er þetta samt. Ég nenni ekki að moka frá útidyrunum og skafa sínkt og heilagt af bílnum.

Nú vinn ég að gerð afmælisbrags fyrir sextugan strákpjakk svo þá verð ég að kúpla mig út úr blogg gírnum og fara í annan gír. Það er gaman að yrkja þegar maður er í stuði en oft er ansi erfitt að koma sér í rétta gírinn. Þá dansa orðin fyrir hugskotum mínum eins og ballettdansmeyjar sem allar kunna upp á hár réttu sporin og þegar ég dett niður á endarím og skondnar innhendingar er eins og ég sé lítill krakki sem fær sælgæti. Ég verð helst að klára braginn í dag.

Enn gríp ég niður í heilsubæklinginn frá Belís heilsuvörum, bara til að fara út í daginn í góðu skapi. Þar gefur augum að líta Bandex úthaldskrem fyrir karlmenn sem á víst að koma að góðum notum þegar leikurinn stendur stutt eða jafnvel aðeins í nokkrar mínútur með tilheyrandi vanlíðan og vonbrigðum. Við notkun Bandex verður undirbúningurinn góður og úthaldið betra og er þetta bráðnauðsynlegt krem til að koma í veg fyrir sár vonbrigði. Strákar mínir, þá vitið þið það. Þar má einnig sjá nefháraeyðir sem sem gengur fyrir rafhlöðum og gerir skyldu sína fljótt og vel og er algjörlega hættulaus. Háreyðing úr nefi og eyrum getur verið sársaukafull eins og allir vita og er þetta töfratæki því án efa mjög þarft í dagsins önn. Þessi bæklingur er stórskemmtileg lesning.

 

Spilavistin er í kvöld og þá verð ég að bæta fyrir þau mistök sem ég gerði á síðustu spilavist en þá reiknaði ég stigin rangt út og sigurvegarinn sat eftir með sárt ennið. Núna fær hann sín verðlaun og vonandi fyrirgefur hann mér klaufaskapinn.

Annars er ég vongóð um að einhverjir komi og troði upp hjá mér um páskana og hef ég haft spurnir af enn einu bandinu sem er í smíðum og ætlar að stíga á stokk í  Kjallaranum þessa helgi. Það verður án efa skemmtilegt.  

 

 

Að öðru leiti er ég bara nokkuð spræk og hress.

Læt kannski heyra aftur í mér í dag ef mér gengur vel með braginn.

Smá gullkorn í tilefni dagsins:

"Hægðu á þér og njóttu lífsins. Ef þú ferð of hratt missirðu ekki aðeins af fegurð landslagsins- þú tapar líka tilfinningunni fyrir því hvert þú ert að fara og hvers vegna."

 

 

Spilavist

Spilavistin heldur áfram að venju á föstudagskvöldið 16. mars en hún er haldin annan hvern föstudag í Einarshúsi. Það hefur verið góð mæting á spilakvöldin og fólk hefur skemmt sér hið besta. Mikil stemning ríkir á slíkum kvöldum og fólk nýtur þess að koma saman yfir spilum, kertaljósum og kósýheitum og njóta samvistanna hvert við annað. Spilað hefur verið á átta borðum undanfarin kvöld og það telst mjög gott. Aðgangur er 500 krónur og hefst spilavistin kl. 21:00.

Hinsti dans

Drungi hefur verið yfir okkur hér vestra í dag og doði hefur einkennt mannlífið. Náttúruöflin geta verið svo grimm og miskunnalaus hér fyrir vestan. Skipverjar á bátnum Björgu Hauks lentu í gærkvöldi í hatrömmum dansi við hina ólgandi Dröfn við erfiðar aðstæður hér rétt fyrir utan. Sá krappi lífsins dans var sá síðasti sem þessir bátsverjar koma til með að stíga okkar á meðal. Björgunarbátur bar þá að landi með bláa vör eftir öldunnar koss og mikill harmur er að okkur kveðinn.  Snjónum hefur kyngt niður í dag og hann hefur gengið á með dimmum éljum sem er nokkuð einkennandi fyrir svona sorgardag. Þó reyndi sólin að skína í gegn við og við til minna okkur á, að það birtir alltaf upp um síðir og ætíð skulum við halda í vonina um bjartari tíma með sól í haga og blómstur í tún. Hugurinn er hjá þeim sem eiga um sárt að binda.

Eitt sinn samdi ég vísu til vinar:

Í lokin kemur kveðjan þessi

því komið er að hinsta dans.

Góður Guð nú Valtý blessi

og gæti vel að sálu hans.

Valtýr þessi var mágur tengdamömmu minnar og mikill vinur okkar. Hann var frá Laugarbóli í Arnarfirði og var bróðir Alla á Laugarbóli sem margir kannast við. Valtýr hélt mikið upp á okkur Vestfirðinganna og oft var glatt á hjalla þegar við hittumst. Hann var mjög vestfirskur í útliti og minnti mig oft á hann pabba. Afskaplega fallegur maður, hraustlegur, góðlegur, brúnn og brosmildur.

Gúllassúpan bragðaðist hið besta hjá körlunum mínum í Lion og gat ég ekki betur séð en þeir væru bara nokkuð ánægðir. Ég veit þeir fóru ekki svangir heim frekar en vanalega en mig grunar að þeir svelti sig heilu hungri svo þeir geti etið á sig gat á þessum kvöldmáltíðum í Einarshúsinu einu sinni í mánuði. Ég eldaði fyrir heila herdeild og ekki veitti af. Það boðar vorkomu þegar Siggi á Hóli kemur heim eftir vetursetu í höfuðborginni og notalegt að fá hann í kvöldmat. Ég hafði komist í tæri við gamlar gersemar og hengdi upp á vegginn í kvöld Lion til heiðurs. Kom þá í ljóst að fyrrnefndur Siggi á Hóli hafði teiknað það fyrir margt löngu síðan og smellti ég mynd af karli við skiltið.

Ég átti stefnumót í kvöld við sponsorinn minn sem er ung kona á Ísafirði. Það var eitt af skildu verkefnum mínum eftir meðferðina að fá mér sponsor eða trúnaðarkonu og ég er loksins búin að stíga það skref og ég er mjög sátt við það. Öll skref sem við stígum fram á veginn og eru okkur til heilla eru skref í rétta átt. Við gátum reyndar ekki hist í kvöld því mér þótti Óshlíðin frekar ótrygg og vildi ekki storka örlögunum. Ég hræðist reyndar aldrei að keyra Óshlíðina en einhver beygur var í mér í dag þegar ég fór þar um. Það stóð "VARÚÐ" á skiltinu og élin voru dimm og brimið olmaðist í fjöruborðinu. Mjög sjaldgæft að ég finni fyrir slíkum óhug en trúlega var það bara eitthvað í andrúmloftinu hér í dag sem gerði þetta að verkum. Ég ætla að hitta sponsorinn minn yfir kaffibolla á morgun. 

Ég hef orðið vör við að gestkomum fjölgar á síðuna mína og ég er upp með mér hversu margir hafa áhuga á þessum hugrenningum mínum. Fyrst hélt ég að einungis nánustu vinkonur mínar og í mesta lagi vinkonur þeirra myndu lesa þetta bull en ég sé að Pétur og Páll, Gvendur og Gísli, Friðgerður og Freyja og allir hinir lesa þetta bara eins og ekkert sé sjálfsagðara. Ég er ánægð með ykkur og sérstaklega held ég upp á þá sem kvitta í gestabókina eða koma með komment. Mér finnst gott að eiga ykkur að.

Eitt pínulítið gullkorn fyrir háttinn úr hamingju bókinni sem Benni og Fjóla gáfu mér.

Öll getum við fundið huggun í hvísli látinna ástvina okkar.

Það hljómar eins og þytur í laufum trjánna.

Eigið góða nótt svo við getum gengið með gleði inn í nýjan dag.

Lion fundur

Lion fundur verður í kvöld í Einarhúsi. Gúllassúpa að hætti Dóru Línu verður hanteruð ofan í svanga maga Lionsmanna og enginn verður svikinn af þeirri dásemdar samsuðu. Félagar í þessum ágæta félagsskap borða hjá mér einu sinni í mánuði og hafa vanalega góða matarlyst. Jónas Guðmundsson sýslumaður, fyrrverandi lögreglustjóri og formaður almannavarnanefndar á staðnum er aðaldriffjörðin í þessum félagsskap. Á myndinni má sjá Einar ritara lesa fundargerð síðasta fundar.

Fallegur dagur

Dagurinn í dag tók á móti okkur með sól og blíðu. Mikið lifandis skelfing er fallegt hér fyrir vestan þegar snjórinn hefur vafið sinn hvíta og skínandi silkivef yfir, undir og allt um kring og sólin gyllir fjallatoppa. Spáin er víst ekkert til að hrópa húrra fyrir upp á morgundaginn svo þetta hefur líklega verið lognið á undan storminum. Ég greip myndavélina mína þegar ég fór í hesthúsin í morgun og tók nokkrar myndir til að leyfa ykkur að njóta þessa fallega útsýnis sem hér var í boði í dag. Ernirinn skartaði sínu fegursta og gnæfði yfir líkt og verndarengill. Glöggt má sjá Tjaldinn koma vaggandi eftir Aðalstrætinu á leið ofan á höfn. Grásleppuvertíðin fer senn að byrja og þá verða bátarnir að standa klárir og tilbúnir í slaginn.

Pabbi átti bátinn Guðjón Ís 115 í mörg ár og reri með afa. Afi var harður karl og kallaði ekki allt ömmu sína en hann var með tvær hækjur en hlífði sér ekki við nokkurn hlut. Aldrei mátti hjálpa þessum öðlingsmanni upp á brjótinn eða niður í bát. Hann kastaði hækjunum á undan sér og hífði sig upp brjótinn eða lét sig falla niður í bátinn. Hann hlaut viðurnefnið Harðihnífill og ekki að ástæðulausu. Oft komust þeir feðgar í hann krappann á sjóferðum sínum en náðu ætíð heilir í höfn sem betur fer. Mér er minnisstætt eitt atvik er pabbi tók að sér að að sigla með gamlan mann til Hesteyrar. Þegar þangað var komið reri hann litlum báti í átt til lands og á miðri leið stendur sá gamli upp með þeim afleiðingum að bátnum hvolfdi og rak hraðbyri frá landi. Þeir hengu sitt hvoru megin á litla bátnum um langa hríð. Sá gamli vildi að pabbi synti í land til að bjarga sér en pabba kom það ekki til hugar. Til allrar hamingju sást þetta atvik frá landi og þeim var bjargað. Gamli maðurinn þakkaði pabba lífgjöfina alla tíð og kom alltaf árlega í heimsókn til okkar, sendi okkur öllum jólagjafir og sýndi þannig þakklæti sitt. Ég man hvað mamma var farin að ókyrrast yfir því hverstu seint pabbi væri á ferðinni þetta kvöld og gleðin sem skein út úr andlitum þeirra er ógleymanleg þegar hann loksins birtist í dyrunum heill á húfi. 

Yfir Hólskirkju var friður og ró enda ekki við öðru að búast. Kirkjan okkar verður eitthundrað ára á næsta ári og hefur hún nýverið verið gerð upp af miklum myndarskap. Rögnvaldur Ólafsson teiknaði hana á sínum tíma og er hún í anda þeirra kirkjubygginga sem þá voru byggðar. Hún er alltaf svo hlýleg og það er svo notalegt að koma þangað. Svona leit hún út í dag í blíðunni og eins og sjá má unir hún sér vel í góðra vina hópi gömlu húsanna á Hólnum. Tunguhornið blasir við og lítur fagnandi til himins og breiðir út faðminn mót sól og stillu.

 

Að endingu sé ég mig knúna til að grípa aðeins niður í bæklinginn sem ég vitnaði í um daginn og borin var í húsin á dögunum en þar kennir ýmissa grasa. Þar er auglýst bráðnauðsynlegt rakagel fyrir konur sem er lyktarlaust og gefur aukinn raka í nánum kynnum..... en þetta gel kemur einnig í veg fyrir sársaukafull augnablik.  Einnig er hægt að fá byltingarkennt unaðargel sem er líka ætlað konum og munu einstæðir jurtakjarnar gelsins umsvifalaust koma viðkomandi í réttu stemninguna..... . Það sem þó virðist skipta öllu máli í þessu er að þetta er með öllu hættulaust og er brúklegt fyrir öll pör án tillits til aldurs....  Þar sem ég er kona sem má ekki vamm mitt vita tek ég að sjálfsögðu ekkert mark á því sem stendur til boða af þessum unaðarvörum í þessum eðalbæklingi og læt mér það í léttu rúmi liggja hvernig þær skulu meðhöndlaðar. Ég er svona meira að upplýsa ykkur um innihald þessa pésa ef ske kynni að það gæti komið ykkur að gagni.

Rafmagnið fór af öllum bænum nú rétt í þessu og spennan er lág sem fer illa með tölvuna mína. Ég veit ekki hvar ég væri stödd þá ef tölvan brynni yfir og ég gæti ekki bloggað.

Þá væru góð ráð dýr, lesendur góðir.

 

Fréttir af fólki

Það sprakk á bílnum í dag og kemur ekki á óvart. Húsbóndinn er farinn til Reykjavíkur og verður þar í rúma viku vegna vinnu sinnar og yfirleitt þegar hann bregður sér af bæ fer eitthvað úr lagi. Ef það springa ekki vatnsrör sem hafa í för með sér miklar hamfarir með tilheyrandi stórtjónum þá stíflast klósett, þvottavélin gefur upp öndina eða það springur á bílnum. Einmitt á slíkum stundum þarf maður á karlmanni að halda. Ég var svo heppin að Gylfi bróðir minn var staddur hjá mömmu og klæddi sig upp í vetrargallann og aðstoðaði mig við að skipta um dekkið og gengu umskiptin svo hratt fyrir sig að við myndum örugglega slá heimsmet ef keppt væri í slíkri grein. Ég tók ekki tímann en við vorum ábyggilega álíka snögg að skipta um dekkið og séra Sigurður Ægisson var að gifta Gaua bróðir minn á sínum tíma en þau brúðhjón voru lesin með ógnarhraða inn í hjónabandið. Þar var bara rétt stiklað á stóru í boðorðunum tíu og hlaupið var yfir trúarjátninginuna á handahlaupum  og varla gafst tími fyrir faðirvorið. Það telst þó prestinum til tekna að betra er að tala stutt og segja eitthvað af viti heldur en að halda langar ræður um ekki neitt. Séra Baldur í Vatnsfirði var ekki að lengja slíkar athafnir að óþörfu og sagan segir að honum hafi legið svo á í eitt skiptið að gifta að honum hafi ekki gefist tími til að klára faðirvorið og átti að hafa sagt í lok athafnarinnar  "Faðir vor, þú sem ert á himnum og svo framvegis" síðan átti að hafa sést undir yljarnar á klerki út kirkjugólfið. Ekki veit ég hvað er til í þessari sögu.

Gylfi er elstur minna systkina og er nítján árum eldri en ég. Hann var í miklu uppáhaldi hjá mér þegar ég var lítil stelpa enda ofdekraði hann mig eins og hann gat. Svo týndist hann og var týndur okkur í fjölskyldunni í mörg ár en hefur nú fundið sjálfan sig og okkur og það er gott.  Við tökum honum fagnandi. Hann kemur í heimsókn til mömmu nær daglega og þau eru mestu mátar enda þurfa þau að vinna upp ansi mörg ár sem fóru til spillis.

Tónleikar Sigga Björns sem áttu að vera fjórða apríl falla víst niður samkvæmt nýjustu fréttum og ég er hálf ráðvillt og ringluð yfir því. Það á víst að vera svo mikið um að vera annað í bænum, sem enginn vill kannast við, svo hann ákvað að hætta við að halda tónleikana. Ég er frekar vonsvikin yfir þessu öllu saman og er spennt að heyra hverju þetta sætir. Það verða margar góðar hljómsveitir á Aldrei fór ég suður um páskana og ég bíð hverju því bandi sem vill  fá Kjallarann að láni til skemmtanahalds að hafa samband við mig og hægt er að senda mér línu í netfangið [e-mail]  Kráin í kjallara Einarshúss er opin nánast öllum sem kæra sig um að koma og troða þar upp.

Ég fékk að heyra í dag af smá atvinnu sem mér kannski stendur til boða. Ég tókst öll á loft af spenningi og það birti yfir deginum. Ég held að þetta gæti hentað mér vel en ég bíð róleg og yfirveguð eftir nánari fregnum. 

Þannig að ég er sæl og glöð eftir daginn og full tilhlökkunar eftir morgundeginum. Bæjarráðsfundur er í fyrramálið og það verður gott að hitta bæjarráðsmenn eftir dálítið hlé. Grímur bæjarstjóri er í góðum gír þótt hann hafi farið flikk flakk heljarstökk á Steingrímfjarðarheiði ekki alls fyrir löngu en hann slapp sem betur fer með skrekkinn. Það heldur einhver öflugur yfir honum verndarhendi enda virðist ekki veita ekki af.

Heyrumst á morgun. Þá kem ég ný og fersk með nýjar fréttir.

 

Bölmóðinn á burt

Eitthvað fór bloggfærsla mín í gær fyrri brjóstið á hugsjúkum húsmæðrum héðan og þaðan. Þær sáu sig knúnar til að hafa samband og hafa allar símalínur sem tengjast þessu heimili logað í allan morgun og tilefnið er að peppa kerlinguna upp og hysja hana upp úr öldudalnum sem hún áði við í gær. Það gengur náttúrulega alls ekki að ég fara þannig offari í skrifum mínum að kerlingar vítt og breytt um landið fái taugaáfall út af mínum hugleiðingum. Það var ekki ætlunin. 

Skemmtilegum bæklingi er dreyft í húsin í dag frá Belís Heilsuvörum ehf og þar kennir ýmissa grasa. Þar er hægt að panta allt frá salernishreinsandi töflum upp í höggdeyfandi innlegg. Það er stórskemmtilegt að glugga í þennan pésa og margt forvitnilegt má sjá á síðum hans. Það sem heillar mig mest við fyrsta lestur er varakrem sem sem gerir varirnar ástríðufyllri og stærri en þetta krem hefur einnig áhrif á form varnanna og minnkar hrukkur í kringum munninn. Einnig má sjá fyrirferðalítinn sjóræningja kíkir sem er bara fyrir annað augað og hægt er að súmma inn ógreinilega hluti og gera þá skarpa. Þennan kíki er upplagt að nota í leikhúsinu, á íþróttakappleikjum eða úti í náttúrunni. Ég gæti hugsanlega fylgst svo grannt með Magga Hans með slíkum kíki að hann væri hvergi óhultur. Þetta er engu að síður eitthvað sem hver maður verður að eiga. Ég er áður búin að panta þokugleraugu upp úr þessum pöntunarlista en ég gaf húsbóndanum þau í afmælisgjöf og hann hefur verið nokkuð duglegur að nota þau við sérstakar aðstæður. Ég á eflaust eftir glugga frekar í þennan bækling síðar og leyfa ykkur að fylgjast með.

Það er frekar grámyglulegt um að litast í dag. Hús hafa verið rýmd efst í bænum út af snjóflóðahættu og það eru engar sérstakar gleðifréttir og óþægilegt fyrir það fólk sem það býr. Ég fór í hesthúsin í morgun og leit með rannsakandi augum upp í hlíðar og gil en hesthúsin eru á snjófljóðahættusvæði. Blesi, Brá, Tenór, Úði, Hugur og Vera tóku vel á móti mér er ég birtist og kjamsa nú á tuggunni sinni. Snjóflóð féll fyrir nokkrum árum síðan á hesthúsin sem mínir hestar hafa húsaskjól og fór hálft húsið undir snjó og sex hestar dóu.   

Læt þetta duga í bili.

kveðja

Ragna

 

 

 

 

Roðlaust og beinlaust

The Pitchfork Rebellion eða "Heykvíslauppreisnin" hélt alveg frábæra tónleika í gærkvöldi. Það er synd hve fáir komu til að njóta þeirrar vel frambornu tónlistarveislu sem þar var borin á borð. Þeir sem komu voru alveg hæstánægðir og það er það sem máli skiptir. Þau ætla að koma til mín aftur og þá ætla ég rétt að vona að fólk láti sig ekki vanta. Fanney er stórgóð söngkona og lék sér að því að taka Ellu Fitzgerald, Ninu Simone og Frank Sinatra og gerði það vel. Héðinn er einn af þessum geðugu gítaristum og mjög fær á sínu sviði. Maður á ekki að neita konfektinu, sérstaklega þegar það bragðast svona einstaklega vel og er í boði Vertsins.

Roðlaust og beinlaust ómaði að mestu í hljómtækjunum eftir tónleikanna en þeir spila sjómannalög að mestu og gera það misvel. Þetta eru sjóarar og gefa diskinn út til styrktar björgunarskóla sjómanna. Þeir eru skemmtilegir og halda þokkalegum takti og hægt er að dansa eftir einum og einum valsi. Þeir misþyrma reyndar einu þekktasta lagi Bubba með þeim hætti að það er eins og stál og hnífur standi mér í hjartastað. Ég hleyp þá til og spóla með hraði yfir þessi hroðalegu óhljóð. Maður getur ekki setið undir hverju sem er.

Fréttir eru af fjöri út á Óshlíð í morgunsárið, en maður á fertugsaldri fékk sér sundsprett í Ósvörinni og þurfti lögreglan á Ísafirði að sækja hann. Það hlýtur að hafa verið kalt og ónotalegt því það hefur án efa verið kaldur koss sem Alda smellti á þennan ofurhuga. Heppilegt að það fór ekki illa.

Ég hef ekki passað nægilega vel upp á mig undanfarið. Keyrt mig áfram og gleymt því sem mestu máli skiptir fyrir mig. Það er að passa upp á þau verkfæri sem nýtast í baráttunni við að halda jafnvægi og innri ró. Fara á AA fundi og lesa AA bókina og finna æðri mátt. Ég hélt ég væri öðruvísi enn allir aðrir og þyrfti ekki á öllu þessu að halda. Löngun í áfengi kemur þessu máli ekkert við enda er löngunin engin. Ég finn það að líðanin er að breytast og hnúturinn fyrir brjósti mér er að búa um sig aftur og fíflunum í kringum mig fer fjölgandi, ég skammast í stelpunum mínum, karlinn fer í taugarnar á mér og ég er ótrúlega meyr og brothætt. Það þýðir einfaldlega að heilinn er farinn að kalla á meira gleðiefni sem er dópamín en það er efni sem heilinn fær í miklu magni er áfengi er innbyrgt. Heilinn er ótrúlegt verkfæri og getur verið útsmoginn og svikull. Ég hef verið í mjög góðu jafnvægi undanfarna mánuði og tekið hverjum degi með svo mikilli eftirvæntingu, tilhlökkun og gleði og hef notið hverrar mínútu og þið hafið vonandi heyrt það á skrifum mínum. Það hjálpar mér að geta deilt minni líðan með öðrum sem eru í sömu stöðu og ég og þið, lesendur góðir, fáið svo að njóta þessa opinskáa kjaftagangs míns hér á blogginu og það hjálpar mér líka eins ótrúlegt og það kann að hljóma. Ég verð greinilega að vinna vel í sjálfri mér það sem ég á eftir ólifað ef ekki á illa að fara.

Ég ætla samt að halda áfram að vera jákvæð, glettin, stríðin og kannski dálítið klúr og reyna eftir fremsta megni að láta mér finnast lífið og tilveran vera dásamleg og njóta þess að eiga samleið með ykkur.

Í hvert sinn sem dagurinn í dag virðist óyfirstíganlegur, reyni ég að gleðjast yfir því að á morgun kemur nýr og betri dagur.

 

 

Fánar blakta

 

Nú blakta fánar að húni í hálfa stöng í bænum og bylgjast blíðlega í vindinum. Norski fáninn blaktir hjá Per enda var hann Norðmaður í húð og hár. Nú kveðja Bolvíkingar samferðamann með söknuði og votta honum virðingu sína. Í svona litlu byggðarlagi fara flestir til kirkju og fylgja hinum látnu síðustu skrefin. Hver og einn er mikilvægur í litlu samfélagi og setur sinn svip á mannlífið. Per hafði einstakt lag á að laða til sín hundana og kettina í nágrenninu og sá þeim alltaf fyrir góðgæti og gerði þá oftar en ekki spikfeita og pattaralega. Hann hugsaði af mikilli natni um garðinn sinn og rósirnar og það leið ekki það sumar að hann væri ekki alltaf pensilinn á lofti. Hann var gæðakarl og við söknum hans. En eitt sinn verða allir menn að deyja og Jónína hefur beðið hans með óþreyju í átta ár og tekur honum núna opnum örmum. Við förum öll í jarðaför í dag.

Gott er að muna að við erum bara gestir hér; ferðalangar sem eiga leið hjá. Leyndarmálið er að njóta ferðalagsins og skilja eftir sig eitthvað gleðilegt svo þeir sem á eftir koma geti fengið að njóta.

Ég mátti til með að fara á Langa Manga og hlusta á dúettinn sem kemur til með að spila í Kjallaranum í kvöld. Þau eru einstaklega ljúf og góð og spila þægilega tónlist. Ég naut þess að sitja í góðum hópi og sötra swiss mokka. Það verður enginn svikinn af því að koma og hlusta á þau í kvöld og ég vonast til að sjá sem flesta.

Halla stóð sig eins og hetja í Kjallarakeppninni eins og við var að búast og báru Gunnar og Hlédís sigur úr bítum í gærkvöldi. Við bardömurnar tókum þátt í þetta sinnið og við vermdum örugglega botnsætið . Við vissum svörin við öllum spurningunum en kusum að vera ekki að segja frá þeim. Gáfnafar okkar er nefnilega í góðu samræmi við glæsileik okkar og þokka. Sjálfsánægja skín út úr þessum skrifum eins og þið sjáið og ekkert nema gott um það að segja.

 

 

Tengdapabbi minn var sendur heim í gær. Hann tók upp á því að krækja sér í spítalavírus og læknaliðið á spítalanum var hrætt við að hann smitaði alla hina sjúklingana á spítalanum og sendi hann heim í stað þess að hafa hann í einangrun. Þar verður hann í nokkra daga á meðan hann kemst yfir þennan krankleika. Svo kemur hann fljótlega alkomin heim í bili a.m.k. því hann er allur að braggast og koma til sem betur fer.

Óshyrnan blasir við mér hér fyrir utan gluggann tignarleg og fögur. Kletturinn Þuríður drjúpir höfði er hún lítur yfir litla bæinn sinn sem hún heldur verndarhendi yfir og vaktað hefur í árafjöld. Við lítum til Þuríðar með lotningu. Hún er okkar stoð og stytta.