Fram í rauðan

Vertinn er ekki veik og við hesta heilsu ef þannig má að orði komast og þó að einhver óværa sé að bjóða sig velkomna aftur í kroppinn kemur það ekki niður á heilsunni í augnablikinu. Hafið því ekkert að óttast, ég ætla mér að tóra eitthvað áfram amk. fram í rauðan dauðann ef ekki lengur . Ég finn ekkert fyrir neinum extra óþægindum nema þessum vanalega vesaldóm sem er viðloðandi í beinunum, en þau eru öll holótt og veikburða og hafa verið það frá því ég veiktist og verða það áfram. Beinþéttnilyfið sem mér er gefið mánaðarlega varna því að beinin laskist meira eða amk. koma allverulega í veg fyrir slíkt. Títtnefnd er fyrir löngu komin í öryrkjahópinn, ekki vegna þess að mér gangi svo vel að yrkja allskyns vísur og þessháttar því ég virðist vera búin að glata þeim hæfileika í bili, heldur vegna þess að getan er lítil og þess vegna vill trúlega enginn hafa slíkan vinnukraft hjá sér í vinnu.

Við sjáum svo bara til hvaða fréttir læknirinn hefur upp á að bjóða í næsta mánuði og höfum sko ekki áyggjur af neinu þangað til.